រឿងកាកី

រឿងកាកីវិចារណកថា
«រឿងកាកី» ជាស្នាព្រហត្ថ ព្រះរាជនិពន្ធរបស់«ព្រះបាទអង្គឌួង»ហើយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយដោយពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត នៅព.ស២៥០៩ គ.ស ១៩៣៤។ នៅក្នុងសាច់រឿងនៃព្រះរាជនិពន្ធ ព្រះអង្គបានភ្ជាប់សាច់រឿងកាកី ទៅនឹងរឿងជាតិកំនើតរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ គឺជារឿងមួយដែលគេចាត់ទុកថា ជារឿងជាតកប៉ុន្ដែនៅក្នុងសាច់ រឿងកាកី ក៏ជារឿងមួយ លាតត្រដាងថ្លាថ្លែងអំពី «សេចក្ដីស្នេហា រាគៈ តណ្ហា កាមគុណ រៀបរាប់អំពីសំរស់នារីដ៏ស្រើបស្រាល សោយសុខក្នុងកាមកិលេសដ៏សុខមនោរម្យនោះផងដែរ។ដូច្នេះរឿងកាកី ជារឿងជាជាតកម្យ៉ាងក្លែងក្លាយ ដែលធ្វើអោយខ្ញុំគិតថាជា «រឿងជាតកប្លម» ដែលអ្នកនិពន្ធធ្វើអោយអ្នកអានមានអារម្មណ៍ជំពាក់ជំពិន ក្នុងសេចក្ដីស្នេហា ផ្អែមត្រជាក់ ផិត ក្បត់ ដ៏ជ្រាលជ្រៅមួយ។
«រឿងកាកី» ជារឿងស្ដី ពីស្រ្ដីចិត្ដចើកសាវា មានប្ដីមួយហើយមួយទៀត មិនចេះស្កប់ស្កល់។ រឿងនេះត្រូវបានលើកយកមកធ្វើបទសិក្សាក្នុងអក្សរសីល្ប៍ខ្មែរ គ្រប់ៗជំនាន់ ហេតុនេះ «រឿងកាកី» បានជ្រួតជ្រាប ស្ទើរគ្រប់មជ្ឈដ្នាន ក្នុងសង្គមអក្សរសីល្ប៏ខ្មែររហូតដល់អ្នកស្រុក អ្នកភូមិ កូនក្មេងតូចតាចទាំងឡាយផង ថាបើនរណាម្នាក់មានចិត្ដសាវា ប្ដួរផ្លាស់មិនចេះស្កប់ អ្នកស្រុក អ្នកភូមិតែងដំនៀលជេរថា «មេកាកី រឺ ស្រីកាកី» ហើយថែមទាំងមានជេរប្រុសៗ «អាកាកី រឺ ប្រុសកាកី» ទៀតផងដែរ។
ការសិក្សារឿងកាកី យើងសង្កេតឃើញថា ទាំងសៀមទាំងខ្មែរសុទ្ធតែមាន រឿងកាកីដូចគ្នា ខ្ញុំសូមមិនធ្វើការសិក្សានិយាយថាតើនរណាចំលងពីនរណាទេ ប៉ុន្ដែដើម្បីកុំអោយមានការច្រលំគ្នារវាងសៀម និង ខ្មែរ ខ្ញុំចង់លើកយកភាពខុសគ្នាខ្លះៗក្នុងសាច់រឿងមកធ្វើការសិក្សាបង្ហាញត្រួសៗដូចតទៅ៖
ក្នុងរឿងកាកីសៀម បុរសដែលបានរួមរ័កស្នេហាជាមួយកាកីមានរហូតដល់ ៦នាក់ ៖ ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ គ្រុឌ គន្ធាន់ នាយសំពៅចាម មេចោរ និងស្ដេចនគរស្រីទេព ចំនែករឿងកាកីខ្មែរបុរសដែលបានរួមរ័កជាមួយកាកី មានតែ ៣នាក់ទេ៖ ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ គ្រុឌ និង គន្ធាន់។ រឿងកាកីខ្មែរ ត្រូវបញ្ចប់ត្រឹមយកនាងកាកីទៅបន្ដែតពោងពាយលិចស្លាប់កន្ដាលសមុទ្រ អែកាកីសៀមបានបន្ដនិយាយអំពី នាយសំពៅចាម ចោរសមុទ្ទ និងស្ដេនគរស្រីទេព បានជួយសង្គ្រោះពោងពាយនាងកាកី។
ក្នុងរឿងកាកីខ្មែរ អ្នកនិពន្ធបានទំលាក់កំហុសទាំងស្រុងទៅលើនាងកាកី ចំនែកកាកីសៀមអ្នកនិពន្ធហាក់ដូចជាសំរាលទោសកំហុសនាងកាកីជាង។ ក្នុងចំនោមបុរសទាំង ៦នាក់ដែលបានរួមរ័កជាមួយកាកី គឺមានតែ ២នាក់ទេដែលមានការព្រមព្រៀងពីនាង គឺព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ និង ស្ដេចនរគស្រីទេព អែបុរស ៤នាក់ទៀតសុទ្ធសឹងតែបានចាប់បង្ខំរំលោភលើនាងទាំងអស់ គន្ធាន់ក្នុងរឿងកាកីសៀម បានសំរេចការរួមរ័កជាមួយកាកីដោយចាប់រំលោភ។ នាយសំពៅចាម ដែលរើសកាកីពីកន្ដាលសមុទ្រនិងមេចោរសមុទ្ទ ក៏ចាប់នាងរំលោភដែរ។ បរុសទី ៦ដែលបានជួយនាងពីចោរសមុទ្ទទើបមានការរួមរ័កស្នេហាកើតដោយមានការព្រមព្រៀងពីនាង។
រឿងកាកីខ្មែរបានបញ្ចប់ជោគវាសនានាងកាកី ត្រឹមព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ យកនាងទៅបន្ដែតពោងពាយកន្ដាលសមុទ្រ ខ្យល់សមុទ្របានបោកបក់លិចលង់ក្ស័យជីវិតទៅ។ ចំនែករឿងកាកីសៀម អ្នកដែលយកនាងទៅបន្ដែតពោងពាយមិនមែនជាព្រះបាទព្រហ្មទត្ដទេ គឺជាស្ដេចជ្រែករាជ តេជោ។ នៅកន្ដាលសមុទ្រ កាកីត្រូវបានជួយស្រង់ដោយសំពៅចាម នាយសំពៅចាមបានចាប់នាងរំលោភ។ ក្រោយមកទៀតសំពៅចាម ក៏ធ្លាក់ក្នុងកន្ដាប់ដៃចោរសមុទ្រ ហើយមេចោរសមុទ្របានចាប់នាងបង្ខំរំលោភទៀត។ កូនចៅមេចោរសមុទ្រកើកក្ដីច្រនែនចង់បានកាកីគ្រប់គ្នា ទើបបង្កអោយមានការប្រយុទ្ធគ្នាស្លាប់រស់ រហូតដល់ស្ដេចនគរស្រីទេពបានមកជួយនាងកាកី ហើយបានខ្លួននាងដោយស្មោះស្ម័គ្រ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយកាកី ពុំមានសេចក្ដីសុខទេ នាយគន្ធាន់ ដែលបានក្លាយស្ដេច នៅពេលដែលក្រុមជ្រែករាជ តេជោសំលាប់ ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដទៅ ហើយគន្ធនបានសំលាប់ក្រុមតេជោវិញ បានលើកទ័ពមកច្បាំងសំលាប់ស្ដេចនគរស្រីទេព ហើយយកនាងកាកីជាប្រពន្ធទី៣ ក្នុងចំនោមប្រពន្ធពីរទៀត​។
តាមសាច់រឿងកាកីខ្មែរ យើងឃើញមានប្រុសបីនាក់ដែលបានរួមរ័កស្នេហាជាមួយនាងកាកី គឺព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ ក្រុងគ្រុឌនិងគន្ធាន់។ សេចក្ដីស្នេហានេះ អ្នកនិពន្ធបានទំលាក់កំហុសទាំងស្រុងទៅលើតួអង្គស្រីថា ជាស្រីចិត្ដចើកខ្វើករកប្រុស ព្រោះថាគ្រាន់តែលឺថាមានបុរសសង្ហាមកលេងបាស្ការជាមួយព្រះមហាក្សត្រ កាកីនឹកមមៃចាប់ចិត្ដស្រលាញ់ចង់បានមកធ្វើជាស្វាមីភ្លាម អ្នកនិពន្ធបានបញ្ចាក់ថា ពេលកាកីឃើញគ្រុឌ នាងបានញញឹមដាក់ ចោលកន្ទុយភ្នែកដាក់គ្រុឌ បន្ដាលធ្វើអោយគ្រុឌទ្រាំមិនបាន។ កំនាព្យត្រង់នេះសរសេរថា៖ «នាងធ្វើជាធ្លាក់ រសាយស្ងទាក់អំពីអង្សា គ្រុឌយល់សុដន ណែនក្ដន់អោរា ព្រួចចិត្ដចិន្ដា ស្រៀវស្រើបប្រតិព័ទ្ធ»។
បើយើងខំធ្វើកាសិក្សា ហើយធ្វើវិភាគក្នុងសាច់រឿងនេះអោយបានល្អិនល្អន់ យើងឃើញថា ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដព្រះអង្គមានស្រីស្នំគ្រាំការដ៏ច្រើនលើសលុប ហើយម្យ៉ាងទៀតព្រះអង្គទ្រង់សព្វព្រះរាជហរិទ័យកំសាន្ដនឹងល្បែងល្បាំទៀតផង ដូច្នេះនាងកាកី បានទទួលស្នេហាពីព្រះបាទព្រហ្មទត្ដយ៉ាងណានោះវាជាអាថ៌កំបាំងមួយ។ ក្នុងន័យមួយទៀត កាលដែលនាងកាកីចាប់ចិត្ដស្រលាញ់ក្រុងគ្រុឌ នាងបានសំដែងនូវអាការៈ កលមាយាធ្វើអោយលេចសុដន ធ្វើអោយគ្រុឌចាប់ចិត្ដស្រលាញ់ទប់ចិត្ដមិនបានក៏វាមិនជាកលមាយារបស់កាកីម្នាក់អែណា វាជាកលមាយាស្រ្ដីគ្រប់រូប ដែលជាធម្មជាតិ បានតាក់តែងកាយអោយនាងៗ ។សុដនណែនក្ដន់ក្នុងទ្រូងរបស់ស្រ្ដីទាំងឡាយ វាជាចំនុចចាប់ចិត្ដស្នេហារបស់បុរសចំពោះស្រ្ដី បើទោះជាស្ដ្រីណាម្នាក់មិនចង់ពើងបង្អួតយ៉ាងណាក្ដី ក៏ធម្មជាតិនេះបានលេចលៀនចេញមកជាធម្មតាដែរ ការស្លៀកពាក់តាក់តែងកាយរបស់ស្រ្ដី រឹបរាងអោយសុដនលេចធ្លោឡើង វាជារឿងធម្មតារបស់ស្រ្ដី តាំងពីសម័យអតីកាលមក។ រូបអប្សរា ចំលាក់នានាពីបូរាណ ក៏បានបានបង្ហាញអំពីការតាក់តែតកាយរបស់ស្រ្ដីយ៉ាងនេះដែរ។
ចំនែករឿងមួយទៀត នាងកាកីដែលចាប់ចិត្ដស្នេហាទៅលើក្រុងគ្រុឌ វាគ្រាន់តែជាសេចក្ដីប្រាថ្នាមួយរបស់ស្រ្ដី នាងមានសិទ្ធិ គួចចិត្ដស្រលាញ់នរណាម្នាក់ដែលនាងពេញចិត្ដ នាងគ្រាន់តែមានចិត្ដស្រលាញ់ តែនាងមិនបានប្រព្រឹត្ដខុសរហូតលោតទៅចាប់យកគ្រុឌអែណា គ្រុឌទេតើ ដែលចេះមន្ដវិជ្ជាការ ប្រើល្បិច ប្រើកំលាំងចាប់យកនាងកាកីទៅ ហើយវាក៏ជាអាថ៌កំបាំងដ៏ជ្រាលជ្រៅណាស់ ពេលដែលគ្រុឌចាប់នាងកាកីទៅ តើនាងកាកីពិតជាសុខចិត្ដរួមរ័កស្នេហាជាមួយគ្រុឌពិតមែនរឺទេ? បើទោះជាកាកីមិនព្រមរួមរ័កជាមួយក្រុងគ្រុឌ នាងជានារីភេទម្នាក់ធម្មតាៗ មានកំលាំងទន់ខ្សោយ តើនាងអាចមានសុវត្ដិភាពគេចផុតពីគ្រុឌបានដែររឺទេ?។ តាមសាច់រឿង គ្រុឌបានចាប់ចិត្ដស្រលាញ់នាងកាកីខ្លាំងណាស់ ហើយបានប្រើវិធីលួចចាប់នាងកាកីទៅដោយលាក់កំបាំង ស្ថិតក្នុងកំលាំងភ្លើងតណ្ហាដ៏ពុះកញ្ជ្រោយ៉ាងដូច្នេះ បើទោះជានាងកាកីមិនព្រម ក៏គ្រុឌត្រូវតែចាប់បង្ខំនាងកាកី អោយរួមរ័កស្នេហាជាមួយខ្លួនដោយពុំបាច់មានការព្រមព្រៀងពីនាងឡើយ។
លុះបន្ដមកទៀតនាងកាកីត្រូវបានរួមរ័កស្នេហាជាមួយគន្ធាន់ជាអាមាត្យរបស់ព្រះមហាក្សត្រទៀត នៅក្នុងចំនុចនេះអ្នកនិពន្ធក៏បានទំលាក់កំហុសទៅលើនាងកាកីយ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែងដែរ។ តាមសាច់រឿង គន្ធាន់បានទៅជួបនាងនៅក្រុងសិម្ពលីរបស់គ្រុឌ យើងឃើញគន្ធាន់ បាននិយាយលួងលោមប្រលោមសុំស្នេហ៍ពីនាងកាកីដោយវោហាប៉ិនប្រសព្វយ៉ាងក្រៃលែង គន្ធាន់បានពោលពាក្យកុហក បោកបញ្ឆោតនាង ថាព្រះមហាក្សត្រមិនបាននឹកនាដល់នាងសូម្បីតែបន្ដិច ថែមទាំងក្បត់ព្រះមហាក្សត្រដែលជាម្ចាស់ខ្លួនថែមទៀត ដែលនេះវាជាអំពើដ៏អសីលធម៏មួយ យ៉ាងអាក្រក់ក្រៃលែងណាស់។
បើនិយាយអំពីសីលធម៌ក្នុងសង្គមវិញ ទាំងគ្រុឌ ទាំងគន្ធាន់ បានប្រព្រឹត្ដខុសគន្លងធម៌យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ទាំងខាងផ្នែកផ្លូវលោក និងផ្លូវធម៌ទៀតផង ព្រោះគ្រុឌ និង គន្ធាន់សុទ្ធតែបានប្រព្រឹត្ដខុសក្នុងការ លួចសេពសន្ធវៈ ជាមួយនឹងភរិយាអ្នកដ៏ទៃ។ បើកាកី ពិតជាបានព្រមព្រៀងស្នេហាមែន កំហុសសីលធម៌ក្នុងសង្គមមនុស្សមានដូចគ្នា ម្ដេចក៏កាកីតែម្នាក់ ត្រូវទទួលទោសបន្ដែតពោងពាយ រហូតលិចលង់ក្ស័យជីវិតបង់ មិនតែប៉ុណ្ណោះ នាងត្រូវសង្គមដៀលជេរ អសោចកេរ្ដិ៍រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃទៀត។

១ - លួចស្នេហា

ដកស្រង់តាមព្រះរាជនិពន្ធ ព្រះបាទអង្គឌួងនិទានឡើងវិញដោយ កែវ ឈុន
ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ សោយរាជ្យសម្បត្ដិក្នុងនគរពារាណសីព្រះអង្គជាព្រះមហាក្សត្រមួយអង្គ មានរិទ្ធិអំនាចដ៏ខ្លាំងអស្ចារ្យមានមានស្ដេចមួយរយនគរជាចំនុះនាំសួយសារអាករមកថ្វាយមិនដែលដាច់។ ព្រះអង្គមានអាមាត្យដ៏ជិតស្និតម្នាក់ឈ្មោះ«គន្ធាន់»គន្ធាន់ចេះសិល្ប៍សាស្រ្ដ មានរិទ្ធិអំនាចខ្លាំងពូកែ លឺល្បីល្បាញសុះសាយពេញអស់ភពផែននគរ ក្រៅពីនោះគន្ធាន់ចេះដេញពិណច្រៀងជាបទកំនាព្យ ប្រើល្បិចល្បោយយ៉ាងពិរោះជក់ចិត្ដចំពោះជុំជនទាំងឡាយទៀតផង។ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដមានព្រះអគ្គមហេសីមួយអង្គ ព្រះនាម កែវកាកី នាងប្រសូត្រចេញពីផ្កាកនិការ មានរូបឆោមល្អដូចផ្កាកំពុងរីក មានក្លិនពិដោរក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងុបដូចលំអងគន្ធាបើបុរសណាបានរួមរ័កស្នេហា លុះប្រាំពីររាត្រីទើបអស់ក្លិនក្រអូបដោយគន្ធានោះ។ ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ ទ្រង់សព្វរាជហរិទ័យស្រលាញ់នាងកែវកាកីណាស់ ព្រះអង្គបានតែងតាំងនាងជាព្រះរាជអគ្គមហេសី ខ្ពស់លើសអស់ស្រីស្នំស្រឹង្គារទាំងឡាយនៅក្នុងវាំង។
នៅនគរសិម្ពលី នៅអែលើភ្នំព្រះសុមេរុ មានស្ដេចគ្រុឌមួយអង្គ ដ៏មានរិទ្ធតេជៈ បារមីខ្លាំងក្លាអស្ចារ្យណាស់ គ្រុឌអាចហោះហើរ លោតផ្លោះឆ្លងគិរីបុព្វតា មហាសាគរដ៏ធំធេងបានយ៉ាងងាយ មិនតែប៉ុណ្ណោះសោតស្ដេចគ្រុឌចេះមន្ដ បែងប្រាណប្រែក្រលាទៅតាមការប្រាថ្នាផ្សេងៗ ទៀតផង។ ស្ដេចគ្រុឌតែងហោះឆ្លងគិរីបុព្វតា មហាសមុទ្រ ទៅលេងកំសាន្ដបាស្ការជាមួយព្រះបាទព្រហ្មទត្ដនៅនគរពារានសីជារឿយៗ។
នៅវេលាថ្ងៃមួយ ស្ដេចគ្រុឌនឹកចង់លេងបាស្ការជាមួយព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ ក៏ហោះចាកចេញពីសិម្ពលី ឆ្លងកាត់ព្រៃភ្នំគ្រំថ្ម មហាសាគរ ចូលទៅកាន់នរគរពារាណសី មកដល់ភ្លាមគ្រុឌបានចូលទៅតាំងសមាធិក្រោមដើមជ្រៃដ៏ធំមួយ ដើម្បីបែងបំប្លែងកាយប្រែក្រលាជាកំលោះសង្ហាម្នាក់ ដ៏មានរូបឆោមល្អល្អះ គួរជាទីពេជពិលរមិលមើល និងជាទីប្រាថ្នាប្រតិព័ទ្ធ ស្រលាញ់ចង់បាន នៃនារីក្រមុំទាំងឡាយ។ ប្រែក្រលារួចស្រេចកាលណា គ្រុឌបានចេញពីដើមជ្រៃ ដើរសំដៅចូលទៅកាន់ព្រះរាជវាំងនៃព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ គ្រុឌកំលោះ បានសំដែងការគោរក្រាបកល់ព្រះមហាក្សត្រ ដោយគោរពជាទីបំផុត។ ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ ទតយល់ឃើញកំលោះសង្ហាកាលណា ក៏ទ្រង់អោយចូលមកជិត ហើយទ្រង់ត្រាស់បញ្ជាអោយ អាមាត្យបំរើរៀបចំក្ដារបាស្ការ នឹងកំសាន្ដលេងជាមួយកំលោះយើង។
រសៀលទន់ទេរទាបព្រះសុរិយា ការកំសាន្ដល្បែងបាស្ការរវាងព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ និង កំលោះគ្រុឌប្រែក្រលា ពុំឈ្នះពុំចាញ់នៅឡើយ។ នៅក្នុងរាជតំនាក់ ព្រះអគ្គមហេសីកាកី ដែលទ្រង់រង់ចាំទន្ទឹងមើលព្រះស្វាមីអស់ពេលដ៏យូរសែនយូរ... មិនឃើញព្រះអង្គមករក ទ្រង់អផ្សុកក្នុងព្រះកាយជាខ្លាំងណាស់ក៏ទ្រង់ត្រាស់សួរទៅពួកភិលៀងបំរើថា៖ - ព្រះស្វាមីខ្ញុំយាងទៅណា ម្ដេចមិនឃើញព្រះអង្គដូច្នេះ? ពួកភិលៀង ក៏ទូលឆ្លើយប្រាប់វិញថា៖ - ក្រាលទូលព្រះអង្គកំពុងក្រសាលបាស្ការ អែចុងរាជរោងជាមួយកំលោះម្នាក់ មានរូបឆោមសង្កាល្អខ្លាំងណាស់ ប្រៀបដូចជាទេវបុត្រចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ លឺថា មានកំលោះរូបល្អដូចទេវបុត្រ នាងកាកីនឹកព្រឺព្រួចក្នុងចិត្ដ ប្រាថ្នាចង់ឃើញចៅកំលោះសង្ហានោះ ដោយចិត្ដប្រតិព័ទ្ធស្នែហាជាក្រៃលែង នាងដើរទៅកាន់ចុងរាជរោង ហើយក៏ឈររេរានៅទីនោះ សំលឹងគយគន់សព្វអង្គប្រាណកំលោះគ្រុឌ។រូបដ៏សង្ហារបស់កំលោះគ្រុឌ ធ្វើអោយកាកីមានអារម្មណ៏ព្រឺព្រួច កើតចិត្ដស្រលាញ់ចង់បានកំលោះជាស្វាមីភ្លាម។ ពេលនោះកំលោះគ្រុឌយើង ក៏ងើបព្រះភ័ក្រ្ដឡើង ក្រសែភ្នែកដ៏មុតថ្លាទាំងសងខាង បាញ់បញ្ចូលគ្នា ដូចជាព្រួញកាមទេពដ៏មានរិទ្ធ រត់មកបុកចាក់ទំលុះបេះដូងកំលោះ ក្រមុំ អោយស្ថិតក្នុងភាពចលាចលមួយរកនិយានមិនត្រូវ...។
វង់ភ័ក្រ្ដផូផង់ ចញ្ចើមដូចវាសគូរ នេត្រាមូលខ្មៅយង់ ច្រមុះខ្ពស់ បបូរមាត់ក្រហមញញឹមផ្អែមត្រជាក់ សមនឹងកេសាធ្លាក់រំសាយ។ នាងមានរាងតូចច្រលឹង ទ្រូងពើងង ទ្រគាកសាយមូលក្លំ ទ្រង់គ្រឿងអល័ង្ការដូចទេពកញ្ញាចុះពីសួគ៌លោក។ អោ!.. នាងល្អអ្វីក៏ល្អយ៉ាងនេះ!.. ល្អដូចផ្កាកំពុងរីក គ្រុឌសំលឹងនាងកាកី សំលឹងនាងដោយបេះដូងលោតពុះកញ្ជ្រោលបង្កប់ទៅដោយក្ដីស្នេហាយ៉ាងមិនអាចហាមឃាត់បាន។ ចំនែកនាងកាកី ដឹងថាគ្រុឌកំលោះសំលឹងខ្លួនហើយ ក៏ញញឹមបញ្ចេញកិរិយាម្ញិកម្ញក់ មាយាសំលក់ សំលឹងតបទៅកំលោះគ្រុឌវិញ នាងធ្វើអោយធ្លាក់ស្បៃគ្របដន្ដប់កាយ អោរានាងពើងខ្ពស់ អាវពណ៌ផ្កាឈូក វៀលក សំរួចជារាងត្រីកោន បង្ហាញអោយឃើញគល់សុដនណែនក្ដន់ដ៏ល្អល្អះរបស់នាងលេចធ្លោឡើង។ ចក្ខុរបស់គ្រុឌហាក់មើលឃើញរហូតដល់បុប្ផាទាំងពីរទងអែណោះ។
រសៀលព្រះសុរិយាគងភ្នំនាទិសបស្ចឹម កំលោះគ្រុឌដែលក្ដុកក្ដួលញប់ញ័រដោយសេចក្ដីស្នេហាពេញទ្រូង ខំទប់សង្កត់ចិត្ដលេងបាស្ការជាមួយព្រះបាទព្រហ្មទត្ដដោយសេចក្ដីព្រឺព្រួចក្រៃលែង។ នាងកាកីត្រលប់ចូលរាជដំនាក់វិញ ធ្វើអោយកំលោះគ្រុឌរិតតែកន្ដោចកន្ដែងម្នាក់អែង សេចក្ដីស្នេហាបានចូលរួមរិតបេះដូងអោយលោតខុសចង្វាក់គ្រប់នាទី។ គ្រុឌ រិះគិតក្នុងចិត្ដថាត្រូវតែ យកអគ្គមហេសីនេះទៅជាមួយអោយបានក្នុងពេលនេះ។
គិតរួចស្រេចហើយ កំលោះគ្រុឌយើង ក៏ក្រាបបង្គំលាព្រះមហាក្សត្រចេញទៅយ៉ាងរហ័ស ដើរសំដៅទៅដើមជ្រៃធំ ហើយសេកមន្ដវិជ្ជាការ ប្រែក្រលាទៅជាគ្រុឌយ៉ាងធំសំបើមវិញ គ្រុឌក៏ហោះឡើងទៅលើអាកាសា បង្កអោយមានខ្យល់ព្យុះបក់បោកយ៉ាងខ្លាំង ពពកខ្មៅងងឹតបាំងបាត់ព្រះសុរិយា ធ្វើអោយងងឹតផែនពសុធាទាំងមូល។ ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ ដែលឃើញកើតហេតុការដ៏ចំលែកអស្ចារ្យនេះ ទ្រង់យាងទៅគង់ចំពោះមុខ នាម៉ឺនមុខមន្រ្ដី និងពលសេនាអាមាត្យទាំងឡាយដែលកំពុងមានការភិតភ័យចំពោះហេតុការដ៏ចំលែកនេះ អែកគ្រុឌក៏បានអោកាស ចូលទៅរាជតំនាក់នាងកាកី ឃើញនាងកំពុងផ្ទុំលក់ ក៏ពោលពាក្យ លួងលោមប្រលោមសុំស្នេហ៍នាងថា៖
- អោ!.. អូនកាកីស្រីស្រស់សំលាញ់បងអើយ!. បងនេះហើយជាចៅមាណពដែលលេងបាស្ការជាមួយព្រះមហាក្សត្រនោះតាំងពីបងបានឃើញប្អូន ចិត្ដបងមិនស្ងប់ ពុះកញ្ជ្រោលដោយក្ដីស្នេហា ចង់បានប្អូនជាជាគូគាប់ ភ្ជាប់និស្ស័យតាំងពីពេលនេះទៅ អូនសំលាញ់អើយ បងខំហោះផ្លោះស្កាត់មករកអូន ម្ដេចក៏អូនធ្វើមិនដឹងផ្ទុំលក់ធ្វើព្រងើយយ៉ាងនេះ ភ្ញាក់ឡើងណាអូន បងនឹងនាំអូនទៅទីស្ថានរបស់បង ដែលជាស្ថានសុខសួគ៌ាមានសម្បត្ដិមហាសាល គ្មានសម្បត្ដិមនុស្សអែណានឹងស្មើបានឡើយ។បងនឹងនាំអូនទៅកំសាន្ដគ្រប់ទិសទី មើលអស់ម្រឹគីម្រឹគា បក្សាបក្សីទាំងឡាយនាស្ថានព្រះអីសូរ...។
នាងកាកីដែលស្ថិតនៅក្នុងដំនេកលង់លក់នៅឡើយ នាងហាក់លឺអស់សារស័ព្ទសេចក្ដី ដែលគ្រុឌបានលួងលោមប្រលោមស្នេហ៍នាង តែសេចក្ដីអៀនអន់ មិនអនុញ្ញាតអោយនាងឆ្លើយតបទេ នាងធ្វើជាសំងំដេកលក់ដោយមិនដឹងខ្លួន គ្រុឌលើកអង្គកាយដីស្រទន់ល្អល្អះរបស់នាងកាកីបីត្រកង ថើបញក់ញីដោយក្ដីស្រលាញ់ក្រៃលែង។ ក្នុងអោកាសដ៏ល្អនេះគ្រុឌក៏បីអោបក្រសោមនាងហោះទៅកាន់ទីស្ថានរបស់ខ្លួន ដោយពុំមាននរណាម្នាក់បានដឹងឡើយ។
ទៅដល់ទីស្ថានរបស់ខ្លួនហើយ គ្រុឌបានដាក់នាងកែវកាកីលើទែនសយនា ហើយសេកមន្ដវិជ្ជាការប្រាណប្រែក្រលាខ្លួនជាទេវបុត្រមួយអង្គដ៏មានរូបឆោមយ៉ាងស្រស់សង្ហា ចូលទៅបបោសអង្អែលថើបថ្នាក់ថ្នម ប្រលោមស្នេហ៏នាងកាកីដោយក្ដីស្រលាញ់ពេកកន្លង។ នាងកាកីភ្ញាក់ឡើង។ ដោយក្ដីអៀនអន់ នាងធ្វើជារុញច្រានអង្គទេវបុត្រចេញ រួចមានវាចាថា៖
អោ!...ព្រះអង្គអើយ!. ម្ដេចក៏ព្រះអង្គទ្រង់ធ្វើដូច្នេះ? ខ្ញុំម្ចាស់នេះមានប្ដីរួចទៅហើយ មិនគួរឡើយព្រះអង្គមកស្នេហាចំពោះខ្ញុំម្ចាស់យ៉ាងនេះសោះ ម្ដេចក៏ព្រះមានព្រះទ័យមិនស្មោះត្រង់ នឹង ព្រះមហាក្សត្រ ហើយលបលួចចាប់ពង្រត់យកខ្ញុំម្ចាស់មកដោយមិនខ្លាចអំនាចព្រះអង្គសោះ ម្យ៉ាងមួយទៀត ខ្ញុំម្ចាស់មានប្ដីហើយ មិនអាចស្រលាញ់ព្រះអង្គបានទេ ថ្ងៃក្រោយទៅព្រះអង្គនឿយណាយចិត្ដ ឈប់ស្រលាញ់ខ្ញុំម្ចាស់ ហើយព្រះអង្គនឹងវិលទៅយកស្រីសួគ៌វិញ នោះខ្ញុំម្ចាស់នឹងត្រូវអ្នកផងគេជេរដៀលថា ជាស្រីស្រើបស្រាល អប្រិយទុរយសសាវា មានប្ដីហើយមិនស្កប់ស្កល់ទៅរកប្រុសដ៏ទៃទៀត រីអែព្រះអង្គវិញ ក៏នឹងមានឈ្មោះមិនល្អ ព្រោះជាអ្នកលួចភរិយាគេផងដែរ។
ស្ដាប់ពាក្យចេរចាកាកីរួច គ្រុឌលើកដៃបបោសអង្អែល ថើបនាង រួចឆ្លើយថា៖ - បងដឹងហើយ ថាអូនមានស្វាមី អែព្រះមហាក្សត្រទៀតសោត ព្រះអង្គក៏ស្រលាញ់ទុកចិត្ដបង តែដោយក្ដីស្រលាញ់ចំពោះអូនដ៏ខ្លាំងក្លា បងមិនខ្លាចទេអំនាចព្រះមហាក្សត្រ បងហ៊ានពុះពារគ្រប់អុបស័ក្ដទាំងអស់ដើម្បីបានអូនជាគូគាប់ ម្យ៉ាងមួយទៀត សូមអូនសំលាញ់កុំភ័យព្រួយខ្លាចក្រែងគេដៀលនិន្ទាថ្វី ព្រោះកាលដែលបងលួចយកអូនមកនេះ គ្មាននរណាម្នាក់បានដឹងជ្រាបសេចក្ដីនេះឡើយ​។ - អោ!.. ព្រះអង្គអើយ ព្រះអង្គពោលបែបនេះ ធ្វើខ្ញុំម្ចាស់រិតតែភិតភ័យណាស់ ស្រីសួគ៌ល្អបរិសុទ្ធគគោក ហេតុម្ដេចបានជាព្រះអង្គមិនសព្វព្រះហរិទ័យ បែរជាមកសព្វហរិទ័យអ្វីលើខ្ញុំម្ចាស់ដែល ជាស្រីនៅលើផែនដី មិនបរិសុទ្ធ មានប្ដីហើយទៅវិញព្រះអង្គគង់ពោលស្រលាញ់ខ្ញុំម្ចាស់តែព្រះអោស្ឋប៉ុណ្ណោះ រឺ យ៉ាងណា បើពិតដូច្នោះមែន ខ្ញុំម្ចាស់នឹងសោកសង្រេងអស់មួយជីវិតជាមិនខាន។
គ្រុឌបន្ដលួងលោមកែវកាកីបន្ដទៀតថា៖ - អោកែវកាកីសំលាញ់បងអើយ!.. នៅស្ថានសួគ៌ ពិតជាមានស្រីស្រស់ល្អឆើតឆាយដ៏ច្រើនមែនហើយ តែបងមិនដែលសព្វហរទ័យស្រីសួគ៌ណាម្នាក់ដូចអូនសោះឡើយ សូមអូនសំលាញ់កុំភ័យ ថាបងនឹងដោះដៃចោលអូនអោយសោះណ៎ាអូន។
មាត់គ្រុឌចេះតែពោល ដៃចេះតែបបោសអង្អែលលើអង្គប្រាណនាងកែវកាកី ធ្វើអោយនាងលង់លក់ក្នុងសេចក្ដីស្រៀវស្រើបរកទីបំផុតគ្មាន។ អនិច្ចា អង្គប្រាណនាងកាកី ដែលស្ថិតក្នុងភាពអែកកោម្នាក់អែង ត្រូវក្រញុកក្រញី ដុតរោលដោយភ្លើងតណ្ហាអោយទោទន់ យ៉ាងមិនអាចតវាបាន។ បើទោះជាកែវកាកីខំនិយាយប្រកែកយ៉ាងណា ក៏គ្រុឌមិនអនុគ្រោះ ស្ដាប់ពាក្យនាងឡើយ គ្រុឌ រិតតែក្រសោមអោបប្រាណ ស្រង់ក្លិនខ្លួនពិដោរដោយក្លិនគន្ធារបស់នាង ធ្វើអោយគ្រុឌលង់ក្នុងអន្ដូងតណ្ហាដ៏ជ្រៅសែនជ្រៅ បន្ដិចម្ដងៗ... ដៃ និង ដៃ ខ្លូន និង ខ្លួនអង្រួនរកគ្នា គ្រុឌក្រសោមអោបកាយនាង នាងធ្មេចភ្នែកសន្សឹមៗយ៉ាងសែនសុខ យានតណ្ហាដែលផ្ទុកដោយ គ្រុឌ និង កាកី បានហោះទៅដល់ឋានមួយទៀតថ្មី ឆ្ងាយផុតពីឋានមនុស្ស ឋានទេវតា ជាស្ថានមួយឆ្ងាយសែនឆ្ងាយ ដែលមានតែបង និង អូនប៉ុណ្ណោះ។ អោនេះហើយ!.. រាគៈ តណ្ហា វាធ្វើអោយនាងភ្លេចអស់ ភ្លេចអ្វីៗដែលនាងធ្លាប់លេងសប្បាយ ភ្លេចព្រះមហាក្សត្រស្វាមីដែលធ្លាប់ស្រលាញ់ទៀតផង។
ក្រុងគ្រុឌ និងនាងកែវកាកី ដែលត្រូវដុតរោលដោយភ្លើងរាគៈ តណ្ហា បានសោយសុខក្នុងសេចក្ដីស្នេហាដ៏ផ្អែមត្រជាក់ ដូចមន្ដសន្ដំអោយលង់លក់នៅលើតេនសយនា រហូតដល់អរុណរះ​។ ស្ដេចគ្រុឌតើនឡើងពីបន្ទំ ហើយលួងលោមកាកីដោយវាចាស្នេហាដ៏ផ្អែមត្រជាក់ថា៖ - កែវកាកីអូន ចូរអូនតើនឡើង បងនឹងនាំអូនទៅដើរកំសាន្ដនៅជ្រោះព្រៃជ្រៅ រួចហើយ យើងនឹងហួសរហូតទៅកំសាន្ដនៅស្រះស្រង់ជលស័យទៀតផង។ ពោលចប់ ស្ដេចគ្រុឌក៏លើកបីត្រកងកែវកាកីហោះផ្លោះគិរីសុមេរុ ទៅលើអាកាសា ចង្អុលបង្ហាញរៀបរាប់ប្រាប់កាកីជាទីកំសាន្ដថា៖ - អូនកាកី អូនមើលគីរីសុមេរុដ៏គួរអោយស្ងប់ស្ងែងនោះចុះ វាមានកំពូលខ្ពស់ស្រួច ប្រកបដោយកែវមណី មានពន្លឺរង្សីចញ្ចាចចញ្ចែង ចាំងចែងសន្ធោសន្ធៅ ដាំអមដោយត្បូងទទឹមក្រហមឆ្អិនឆ្អៅ ចាំងឆ្លុះនឹងថ្មនិលភ្លឺផ្លេកៗ អូនមើលព្រៃដ៏ខៀវស្រងាត់ខាងនោះ មានដើមឈើតូចធំ យ៉ាងត្រសុំត្រសាយ មានម្លប់ត្រឈឹងត្រឈៃគួរទីសប្បាយដល់ពួកហ្វូងសព្វសត្វទាំងឡាយ។ខាងនោះទឹកធ្លាក់ហូរចុះតាមស្ទឹង វេនវង់ ដូចជាសត្វពស់ដ៏ធំអស្ចារ្យមួយកំពុងវារលូន ទៅកាន់ដែនសមុទ្រ ពណ៌ខៀវជាប់ជើងមេឃ អូនមើលចុះ ក្នុងទឹកមានហ្វូងមច្ឆាតូចធំ ហែលប្រដេញគ្នា លេងយ៉ាងសប្បាយ ខ្លះហែលហោះបោះពួយរកចឹកចំនី ធ្វើអោយទឹករលកបែកខ្ចាយ គួរគយគន់សប្បាយក្រៃលែង។
លុះទស្សនាគិរីសុមេរុ រួចចប់សព្វគ្រប់ហើយ ស្ដេចគ្រុឌបានហោះបីនាងកាកីទៅទស្សនារហូតដល់ព្រៃហេមពាន្ដទៀត លុះមើលចប់សព្វគ្រប់ហើយ ល្ងាចទន់ទាប ទើបស្ដេចគ្រុឌព នាងកាកីត្រលប់ទៅក្រុងសិម្ពលីវិញ...។

២ - បាត់អូនដកស្រង់តាមព្រះរាជនិពន្ធ ព្រះបាទអង្គឌួងនិទានឡើងវិញដោយ កែវ ឈុន
ពេលដែលគ្រុឌ ចូលទៅព យកកែវកាកីចេញទៅបាត់រួចហើយ ព្យុះភ្លៀង មេឃងងឹត ក៏ប្រែជាស្រលះស្ងប់ស្ងាត់ជាធម្មតាវិញ ប្រជាពលរដ្ឋ សេនាអាមាត្យក៏បាត់ភិតភ័យ អែព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ ក៏យាងចូលព្រះរាជក្រលាបន្ទំ ទៅរកនាងកែវកាកី តែនៅក្នុងព្រះរាជក្រលាបន្ទំ ហាក់ស្ងៀមស្ងាត់ឈឹង បាត់មិនឃើញកែវកាកីខុសប្លែកពីធម្មតា ទ្រង់បានស្វែងរុករកគ្រប់ក្រលៀតកៀនកោះច្រកល្ហក តែបាត់មិនឃើញនាងសោះ ព្រះអង្គបានសួរអស់ស្រីស្នំ សេនាមាត្យទាំងឡាយ ក៏ពុំមាននរណាម្នាក់បានដឹងដំនឹងពីនាងកែវកាកីសោះឡើយ។ ព្រះអង្គក៏ចាត់អោយគេរុករកនាងនៅគ្រប់ច្រកល្ហកក្នុងមណ្ឌលរាជវាំងតែនៅតែមិនបានជួបព្រះនាងកែវកាកីឡើយ។ ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដនឹកសោកស្ដាយជាពន់ពេក ទ្រង់ព្រះកន្សែងខ្សឹកខ្សួនអួលណែនក្នុងព្រះអោរាថា៖
អូនស្រីកាកីស្រីសំលាញ់បងអើយ តើពេលនេះអោយបងទៅរកអូននៅអែណា អូនអើយបងសែនសោកស្ដាយអូនណាស់ព្រោះអូនជាស្រីម្នាក់ចេះដឹងសេចក្ដី ចេះដឹងហេតុការ ចេះដឹងសមគួរ ខ្ពស់ទាបសមជាស្រ្ដីអែកកល្យាណីមែន។ បងស្ដាយអូនដោយអូនជាអ្នកមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ ចេះចេរចារចាត់ចែងការ ដឹងសុខ ដឹងទុក្ខអស់បន្ដាស្រីស្នំទាំងឡាយ។ អូនសំលាញ់អើយបងស្រលាញ់អូនណាស់ ព្រោះអូនស្រលាញ់បង បងនឹកអូនណាស់ នឹកដល់ក្លិនខ្លួនអូនស្រីដែលធ្លាប់ផ្ទុំនែបនិតនឹងបង អូនជានារីម្នាក់គ្មានស្រីណាប្រៀបប្រដូចបានឡើយ។ អូនសំលាញ់បងធ្លាប់យល់ភ័ក្រ្ដអូនដែលនែបនិតជិតបង ពេលស្រង់គង្គារ ពេលរេរាំកំសាន្ដ អូនញញឹមសើចលេងសប្បាយ ធ្វើអោយបងបាត់អស់កង្វល់ទុក្ខសោកទាំងឡាយ អីលូវបាត់អូនទ្រូងបងសែនតឹងណែន កំសត់រីងរៃកន្ដោចកន្ដែងម្នាក់អែង បាត់អូន បាត់សូន្យឈឹង បាត់គ្មានដំនឹង ថ្មើហ្នឹងបងធ្លាប់បីបបថ្នមអូន ម្ដេចបាត់អូនយប់ហើយណាស្ងួន នឹមនួនអូនទៅណា?.. បាត់អូនបងខ្វល់ខ្វាយ អូនឃ្លាតឆ្ងាយ អោរាបងនឹក ភ្លឹកភ្លាំងសែនវិយោគ ចាំផ្លូវអូនមក វិលមកជ្រោកក្រោមទ្រូងស្នេហ៍ បងរង់ចាំអូន ចាំស្នេហា ចាំកែវជីវា ថ្ងៃណាអូនត្រលប់មក?... ។
តាំងពីបាត់នាងកែវកាកី ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដសោយសោកសង្រេងគ្រប់ទិវារាត្រី ព្រះអង្គទ្រង់ភ្លេចអស់នូវល្បែងដែលធ្លាប់លេងកំសាន្ដ ភ្លេចអស់ស្រីស្នំដែលធ្លាប់ប្រលែងស្នេហ៍ស្និតទាំងឡាយ ភ្លេចអស់ព្រះស្ងោយដែលធ្លាប់សោយយ៉ាងឆ្ងាញ់ពិសារព្រះអង្គមានទឹកមុខក្រៀមក្រំក្រៃពេក។ ព្រះអង្គក៏គិតនឹកឃើញដល់ គន្ធាន់ ជាសេនាជំនិត ក៏ទ្រង់ត្រាស់បញ្ជាអោយគន្ធាន់ចូលគាល់ព្រះអង្គជាប្រញាប់។ គន្ធាន់មកដល់ ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដបានអធិប្បាយសព្វគ្រប់រឿងរ៉ាវ ដែលបាត់នាងកាកីទៅ។ គន្ធាន់ស្ដាប់ហេតុការណ៍ហើយ ក៏យល់សេចក្ដី ហើយទូលក្រាបព្រះបាទព្រហ្មទត្ដថា៖
សូមទ្រង់ព្រះរាជមេត្ដាប្រោស ថ្ងៃដែលព្រះអង្គទ្រង់ស្រសាលលេងបាស្ការជាមួយចៅមាណពម្នាក់នោះ ទូលព្រះបង្គំបានឃើញហេតុការណ៍ខ្លះៗ ដែលកាលនោះព្រះអគ្គមហេសីកាកី ក៏បានយាងមកដល់មាត់ទ្វារព្រះរាជរោង ហើយបានមើលចំទៅចៅមាណព អែចៅមាណព ក៏សំលឹងមើលចំមកអគ្គមហេសីវិញ ទាំងពីរនាក់បានញញឹមដាក់គ្នា ហាក់ដូចបង្កប់នូវអាថ៌កំបាំងស្នេហ៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅទៀតផង។ ទូលបង្គំនឹកឆ្ងល់ខ្វល់ក្នុងចិត្ដណាស់ថា បើចៅមាណពនេះជាមនុស្សអ្នកស្រុកធម្មតានៅក្នុស្រុកនេះ ម្ដេចឃើញព្រះអគ្គមហេសីហើយ មិនក្រាបថ្វាយបង្គំ?... ហើយម្យ៉ាងវិញទៀត បើចៅមាណពជាអ្នកស្រុកមកពីឆ្ងាយៗ វិញ ម្ដេចបានជាគេចេញទៅបាត់តែមួយពព្រិចភ្នែកដូច្នេះ?... ទូលបង្គំគិតថា រឿងនេះប្លែកចំលែកណាស់ ចៅមាណពនេះពិតជាយក្សាណាមួយចេះប្រាណប្រែក្រលា បំប្លែងរូបកាយ បំភាន់ភ្នែក មកលេងបាស្ការជាមួយព្រះអង្គមិនខាន ហើយនៅពេលដែលមានព្យុះភ្លៀងមេឃខ្មៅងងឹងនោះទៀតក៏ហាក់ដូចជាមិនធម្មតាដែរ វាហាក់ដូចជាកើតឡើងភ្លាមៗ ហើយបាត់ទៅវិញក៏ភ្លាមៗ ដូចជាមាននរណាម្នាក់ធ្វើអោយកើតឡើង ដើម្បីចូលទៅលួចចាប់យកទេពី ព្រះអង្គពីដំនាក់ទៅ។ តែទោះជាយ៉ាងណា សូមទានល្អងធូលីព្រះបាទរង់ចាំប្រាំពីរថ្ងៃសិន ទូលបង្គំគិតថា ចៅមាណពនោះប្រាកដជានឹងមកលេងបាស្ការតាមការណាត់ទុកម្ខងទៀតជាមិនខានពេលវាត្រលប់ទៅវិញ ទូបបង្គំនឹងក្លែងបន្លំចូលទៅលំនៅស្ថានវា ជាមួយវាអោយបាន ពេលនោះយើងនឹងស៊ើបតាមដានរកការពិតអោយឃើញជាក់ស្ដែង បើឃើញការពិតហើយ ទូលបង្គំនឹងប្រើកលល្បិចបោកបញ្ឆោត យកព្រះអគ្គមហេសីមកថ្វាយព្រះអង្គវិញអោយទល់តែបាន។
ប្រាំពីរថ្ងៃបានកន្លងផុតទៅ... គឺពេលវេលាដែលគ្រុឌកំនត់ ត្រូវចូលលេងបាស្ការ ជាមួយព្រះបាទព្រហ្មទត្ដម្ខងទៀត គ្រុឌរិះរេគិតក្នុងចិត្ដថា៖ - បើអញមិនទៅលេងបាស្ការ នឹង ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដទេ គេមុខជាគិតថា អញលួចចាប់យកនាងកាកីមកមិនខានឡើយ ហើយ ម្យ៉ាងទៀតអញមិនអាចក្បត់ពាក្យសច្ចៈបានទេ គិតដូច្នេះហើយ ទើបស្ដេចគ្រុឌចូលទៅនិយាយលួងលោមកែវកាកីថា៖ - កាកីអូនសំលាញ់ ពេលនេះដល់កំនត់ ៧ថ្ងៃដែលបងត្រូវទៅលេងបាស្ការជាមួយព្រះបាទព្រហ្មទត្ដទៀតហើយ ចូរអូននៅទីនេះសិនចុះ បងនឹងធ្វើដំនើរទៅលេងបាស្ការជាមួយព្រះមហាក្សត្រ រសៀលល្ងាចទន់ទាប បងនឹងមកជួបអូនវិញជាមិនខាន។
កាកីស្ដាប់គ្រុឌហើយអាក់អួលក្នុងដួងចិត្ដ បង្គំទូលតបវិញថា៖ - បពិត្រព្រះអង្គដ៏ជាទីពឹងខ្ពង់ខ្ពស់អូនអើយ ម្ដេចក៏ព្រះអង្គចង់យាងចាកអូន អោយនៅម្នាក់អែងដូច្នេះ អូនខ្លាចណាស់ ខ្លាចខ្មោចព្រាចបិសាច ខ្លាចយក្សសាមាន្យមកប៉ងព្យាបាទលើរូបអូន អូនជាស្រី ពិតជាគ្មានរិទ្ធអំនាចអ្វីតតាំងនឹងគេបានឡើយ។
គ្រុឌទន់ចិត្ដនឹកអានិតដល់ស្រីកល្យាណីសំនព្វចិត្ដជាពន់ពេក លើកដៃបបោសអង្អែងនាងថ្នមៗ បញ្ចេញវាចាលួងលោមថា៖ - អូនសំលាញ់មាសបងអើយ បើបងមិនទៅលេងបាស្ការជួបនឹងព្រះមហាក្សត្រពេលនេះទេ ម៉្លេះសមគេគិតថា បងនេះបានលបលួចយកអូនមកមិនខាន អូនសំលាញ់ចូរអូនកុំសោកការអី បងទៅមិនយូរឡើយ ពេលរសៀលទន់ទេរបងនឹងមករកអូនវិញជាមិនខាន ម្យ៉ាងមួយទៀតពេលបងចេញទៅ បងនឹងសេកមន្ដវិជ្ជាការចងទ្វារប្រាសាទ ពុំមានខ្មោចព្រាយបិសាច រឺយក្សអែណាអាចស្រាយទ្វារ ចូលមកយាយីអូនបានឡើយ។
និយាយលួងលោមហើយគ្រុឌ ក្រសោមអោមនាងផ្ទុបក្នុងអោរាយ៉ាងណែន អោនថើបផែនថ្ពល់ដ៏លោងដូចផ្កាទាំងគូរបស់នាង ស្រូបលំអងក្រអូបប្រហើរ រួចលើត្រកងបីនាងថ្នមៗ ដាក់លើក្រលាបន្ទំ ហើយចេញមកសេកមន្ដចង់ទ្វារចប់សព្វគ្រប់ទើបស្ដេចគ្រុឌហោះ រំលងគីរីជលទៅកាន់នគរពារាណសី ហើយចូលទៅកាន់ដើមជ្រៃសេកមន្ដវិជ្ជាការ ប្រាណប្រែក្រលាជារូបមាណពដូចសព្វដង ហើយក៏ប្រញាប់ដើរចូលទៅក្នុងរាជវាំងនៃព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ។ ព្រះមហាក្សត្រទ្រង់ទតយល់ឃើញចៅមាណពមកដល់ ព្រះអង្គទ្រង់ឆួលព្រះរាជហរិទ័យក្រោធខឹងណាស់ តែព្រះខំរំងាប់ ធ្វើហាក់ដូចជាមិនដឹងហេតុសេចក្ដីអ្វីកើតឡើងឡើយ ព្រះអង្គទ្រង់បានបញ្ជាអោយពលអាមាត្យរៀបចំក្ដារបាស្ការ ដើម្បីលេងជាមួយកំលោះគ្រុឌជាធម្មតា កំលោះគ្រុឌហាក់ដូចអិមអៀនរអៀសក្នុងចិត្ដខ្លះដែរ តែខំសំងំលេងធ្វើជាមិនដឹងរឿងអ្វី ហើយលេងបាស្ការជាមួយព្រះបាទព្រហ្មទត្ដ រហូតរសៀលទន់ទេ ទើបថ្វាយបង្គំលាព្រះអង្គវិលលំនៅស្ថានខ្លួនវិញ។
ក្រុងគ្រុឌធ្វើដំនើរទៅកាន់ដើមជ្រៃធំ សេកមន្ដវិជ្ជាការប្រែក្រលាជាគ្រុឌវិញ។ គន្ធាន់សេនារបស់ព្រះបាទព្រហ្មទត្ដដែលមតាមដានក្រុងគ្រុឌជាប់ជានិច្ច បានឃើញហេតុការដូច្នេះហើយ ក៏ប្រែក្រលាជាសត្វស្រមើលដ៏តូចមួយ លោតទៅទុំលើរោមគ្រុឌភ្លាម។ ដោយប្រញាប់ប្រញាល់ ទៅជួបកាកី ស្ដេចគ្រុឌមិនបានចាប់អារម្មណ៏នឹកគិតថា មាននរណាតាមតោងជាប់លើខ្លួននោះទេ ស្ដេចគ្រុឌក៏ហោះបោះពួយទៅកាន់ក្រុងសិម្ពលីវិញ ដល់ហើយក៏សេកមន្ដវិជ្ជាការ បើកទ្វារប្រាសាទចូលទៅជួបកែវកាកី ប្រលោមប្រលែងកៀកកើយ ដោយសេចក្ដីស្នេហាស្រលាញ់ពេញចិត្ដ យ៉ាងមានសេចក្ដីក្សេមក្សាន្ដ អិតមាននឹកខ្វល់អំពលក្នុងចិត្ដឡើយ...។

English conversation

Fay gives Jerry some advice on how to bargain for a lower price in English.
Jerry: Fay, I heard that people have to bargain whenever they go shopping in China. Is that true?
Fay: Well, you don't have to bargain when you go to a department store or a supermarket, but in most other places, you can try to get a better price.
Jerry: We rarely do that in the States. I'm not really sure how to do it. Could you give me some pointers.
Fay: Sure, it's easy. Anybody can do it. The first thing you must do is some research. Ask around and find out what a fair price is for what you want to buy. When you know what a normal price is, you are ready to bargain.
Jerry: That makes sense. If I don't know what a fair price is, the seller can ask for any price, and I would probably pay it! So, now I'm ready to go to a market. What's next?
Fay: First, ask how much something is. In Chinese that's, "Duo xiao qian?". If the price is much higher than you're willing to pay, say so. In Chinese you would say "Tai guay le". Then you ask for a lower price. You should offer less than what you really want to pay.
Jerry: That way, I can bargain up to my price, right?
Fay: Right! The seller will make a counter-offer. If you think it's still too high, and the seller refuses to go any lower, just walk away. If the seller is really able to meet your price, he or she will call you back. In that case, don't give in. Keep trying to get your price.
Jerry: What if the seller doesn't call me back?
Fay: You can away try again with the next vendor. If the seller's last price is not too high, you might accept it. Just be sure you don't pay too much!
Jerry: That seems pretty easy. Bargaining sounds like a lot of fun!
Fay: It is! And just like with learning a language, you'll get better at it the more you practice.
I. A Job Interview
Fay needs advice from Jerry on how to succeed at a job interview in English
Fay: Hi Jerry. I'm thinking of applying for a job with a multinational company, but I'm worried about having an interview in English. Can you give me any good tips?
Jerry: Hmmm. That's a tough one. I guess the first thing is to try to make a good impression. We often say, "you never get a second chance to make a first impression". You really need to get off to a good start.
Fay: That sounds like good advice. Maybe I could sing and dance for them, ha ha ha! Then they'd really be impressed! But seriously, how do I make a good first impression?
Jerry: To begin with, you should firmly shake the interviewer's hand while greeting him or her with a smile. Be sure to keep eye contact, especially when listening to the interviewer.
Fay: Ah, "body language" is really important, isn't it?
Jerry: Yes, it is. The second thing is to have confidence. You get confidence from being prepared. You should learn a little bit about the company before the interview. Find out what they do, how long they've been in business, what their business motto is, that kind of thing. You should also anticipate possible questions, and think about how you will answer.
Fay: Should I memorize my answers beforehand?
Jerry: No! Definitely not! That sounds very mechanical. You should be natural when you speak. Just think about how you want to answer, and choose the right words at the time of the interview. That way, you can use the interviewer's own words in your answer, which shows you've been listening. Then you're sure to make a good impression.
Fay: I never thought about that before. You're really smart, Jerry! But what should I do if I can't remember an English word when I'm answering a question?
Jerry: In that case, you have to paraphrase. In other words, you have to explain what you want to say. For example, if you forget the word "manufacturing", you can say "making a product" instead. Or instead of "statistics" you could say "using many big numbers to describe something".
Fay: That's very helpful, Jerry. Thanks so much. Ah, one more thing. Should I ask about the salary during the interview?
Jerry: No, either let them bring up the topic of money, or else wait for a second interview. If you prepare well, make a good first impression, have confidence, and use English naturally, you're almost certain to be interviewed again. Good
II. Going to the Great Wall
Jerry wants to visit the Great Wall, so he asks Fay for some suggestions.
Jerry: Fay, I've heard it said that you are not a "true man" until you've stood on the Great Wall. I'd like to visit the Wall this weekend. Do you know how I can get there?
Fay: There are two ways to go there. You could go there directly by bus or train, or you could join a group tour.
Jerry: Is one way better than the other?
Fay: Going with a group is certainly more convenient. Everything is taken care of for you, including lunch and tickets to places of interest along the way. It usually costs around 100 RMB.
Jerry: That sounds like a good deal.
Fay: On the other hand, if you go directly, you won't stop along the way, which means you can spend more time at the Wall itself. It's also cheaper.
Jerry: Well, I like to go off on my own. I think going directly would be better for me. Do you know how I can get there?
Fay: I've heard the cheapest way is by minibus number 919, which you can catch near the Jishuitan subway station. It costs only 10 yuan! There's also a train which starts on the west side of the city which goes directly to the Wall, but I've never taken it. I know there's a small station outside the west gate of Beijing Aeronautics University. You could go there and ask around.
Jerry: That's very close to where I live, so I'll check it out! By the way, have you ever been to the Great Wall?
Fay: Yes, I have. It was VERY impressive! Not only is it so long, but I was surprised at how steep the steps are. It's almost like climbing a mountain! The scenery from the wall is quite spectacular. Looking out from the Wall, you can really get a sense of history.
Jerry: Great! I'm really looking forward to it. So Fay, since you've been to the Great Wall, you are a "true man", right?
Fay: Yes, now I drink lots of beer and even smoke cigars!
Jerry: Really?!?
Fay: Of course not, I'm just kidding!
III. Visiting a Primary School
Jerry tells Fei about his first visit to a Chinese primary school
Jerry: Hi Fei, how was your day?
Fei: Hi Jerry, I've been looking for you. Where have you been?
Jerry: I just had a very interesting experience. I spent the whole day with dozens of little children!
Fei: That sounds like fun.
Jerry: Yes, it was fun... but exhausting! Kids have so much energy.
Fei: Where did you meet all these kids?
Jerry: At the primary school down the street. I visited some of their classes in the morning, then taught them some simple English in the afternoon.
Fei: English must be very difficult for them.
Jerry: Actually, they were very eager to learn. I was quite impressed.
Fei: What did you teach them?
Jerry: One teacher gave me some sentences to practice. The kids love to repeat things out loud! Sometimes I shouted the sentences, and they shouted back at me. Other times I whispered, and they whispered back. They were very cute.
Fei: Yes, I can imagine.
Jerry: We also sang songs and played some English games together.
Fei: That's great. You know, when I was in primary school, we never had English lessons.
Jerry: How about in middle school?
Fei: We studied English, but only for a test. It wasn't very practical.
Jerry: Well, you've managed to learn English very well. I guess it's because you're a "Super Student".
Fei: Ha ha ha. Not me! The kids you saw today seem to be much more "super" than I am. They're the future of China.
Jerry: Yes, they are, so China must have a bright future! I wonder what this country will be like in 15 or 20 years when these kids are adults...
IV. A New Job!
Fei is telling Jerry about her new job with LMONOP Corporation
Fei: Jerry, do you remember that job interview I had a while ago?
Jerry: Yes, you went to LMNOP Corporation, right?
Fei: That's right. You have a good memory! They called me in for a second interview...
Jerry: That's a good sign. It means they like you.
Fei: Yes, I must have made a good impression on them.
Jerry: How did the second interview go?
Fei: I really prepared thoroughly for this one. I asked the interview a lot of tough questions about the company and the job, then I presented my ideas on how I would do the job.
Jerry: What was their reaction?
Fei: I think I really impressed them. They gave me a job right on the spot!
Jerry: That's great! What will you be doing for them?
Fei: I will have several duties to perform. The first is to organize meetings. Then I'll have to present plans to clients.
Jerry: Do you mean that you will have to give speeches?
Fei: Yes, something like that. I will give formal presentations. I have to admit, I'm a bit nervous about that.
Jerry: I'm sure you'll do fine, as long as you prepare as well as you prepared for the interview.
Fei: I'll have more to do than that. I'll also have to follow-up through email or on the telephone. I think I'm going to be very busy. Do you have any tips for me?
Jerry: You'll have to learn how to manage your time well.
Fei: How can I "manage" my time?
Jerry: Well, the first thing you have to do is "prioritize".
Fei: I know that "prior" means "before", but I can't figure out what "prioritize" means...
Jerry: It means to decide what should come first. In other words, what are your most important tasks. You should spend most of your time on the most important projects.
Fei: Oh yes, I've heard of that. Isn't there a rule, something like the 80-20 rule?
Jerry: Exactly! Your most important projects will be about 20% of your total work, but they're so important that you should devote 80% of your time and effort to them. The other tasks aren't so important, so they can be put off til later.
Fei: I see. I can't put off the most important jobs, so I have to be sure to get those done no matter what.
Jerry: I'm sure you'll do just fine in your new job. When are you going to start?
Fei: In two weeks. I'm really excited about it!
V. Preparing for Summer Vacation
Fay asks Jerry about his plans for the summer and is a bit surprised.
Fay: Hi Jerry. The school year is almost over. Do you have any plans for the summer holiday?
Jerry: I'm planning on sleeping all day, every day!
Fay: Oh, come on Jerry, you must be kidding.
Jerry: Yeah, I'm just pulling your leg. Actually, I'm going to go down to Guizhou Province.
Fay: Really? Why would you go to Guizhou? It's not a very popular tourist site.
Jerry: Exactly! It's not very popular, so it won't be too crowded. I enjoyed my trip to the Great Wall, but there were so many people there. I think it spoiled the atmosphere a bit.
Fay: I'm sure Guizhou won't be so crowded. But won't it be too hot in the summer?
Jerry: No, according to one of my students, it's very cool in the summer. He said it is "naturally air conditioned".
Fay: Well, that sounds good. I wouldn't mind getting away from the Beijing heat myself. Still, I wonder... is there anything worth seeing in Guizhou?
Jerry: Sure! For one thing, there's the beautiful natural scenery. I'm sure you've heard of the Huang Guo Shu Waterfalls. There's also the Maling Gorge which is said to be spectacular. There are mountains everywhere in Guizhou, even in the capital city of Guiyang.
Fay: Yes, I have heard of Huang Guo Shu Pubu, but won't you get bored just looking at the scenery?
Jerry: Come on Fay, there's lots of things to do. I can go hiking in Qian Ling Park in Guiyang, visit Miao villages in the southeast, and I know you've heard of Zunyi, a very historical city. It's where Mao Ze Dong first became the leader of the Red Army.
Fay: Gee, when you describe it like that, it sounds really interesting!
Jerry: And that's not all. I'll be able to eat very delicious, spicy food, drink world-famous maotai, and my student told me I can meet some very beautiful women there!
Fay: I'm sure you'll have fun Jerry, but let me give you some advice. Be sure to hold onto your wallet AND your heart!
Jerry: We'll see what happens!
Fay: Do you have a place to stay in Guizhou?
Jerry: Yes, I'm very lucky. My student's sister is the manager of the Guizhou Park Hotel, the best hotel in the province. I've seen some pictures on the Internet, it's really nice! But I think outside Guiyang, I'll stay in a Miao village or maybe buy a tent and go camping.
Fay: That's great, Jerry. I'm looking forward to seeing your photos when you get back.
VI. Should I Go to Shanghai?
Fay asks Jerry's advice about going to Shanghai to work.
Fay: Hi Jerry! Welcome back from summer vacation. Did you have a good time in Guizhou?
Jerry: Yes, I did. It was everything I expected, and more. How about you? Did you go anywhere?
Fay: Yes, as a matter of fact I did. I spent a week in Shanghai. I'm thinking about getting a job there.
Jerry: Ah, Shanghai - such a wonderful city! You'll really enjoy living there.
Fay: Hmm... I'm not so sure. Shanghai has a lot going for it, but I like Beijing too.
Jerry: What do you like best about Shanghai?
Fay: Shanghai is the business center of China, so there are lots of jobs, and there's always something new. It's more modern than Beijing and generally a convenient place to live.
Jerry: Why would you want to stay in Beijing?
Fay: For one thing, Beijing has a sense of history about it. You know, there's no Great Wall in Shanghai!
Jerry: That's for sure. There's no Forbidden City or Summer Palace, either.
Fay: For another thing, I think people are friendlier in Beijing. Still, I think I'd like to marry a man from Shanghai.
Jerry: But you just said people from Beijing are friendlier!
Fay: Yes, generally speaking. But I've heard that men from Shanghai will help their wives with housework. That's the kind of husband for me!
VII. Hiking Up Xiang Mountain
Fay and Jerry decide to go hiking to the top of Xiang Mountain, west of Beijing.
Jerry: Wow, we're finally here. Look at all the people!
Fay: It doesn't seem so crowded to me. This is normal in Beijing!
Jerry: I guess we're not the only ones who want to get more exercise. ("ones" = "people")
Fay: Are you ready to start hiking?
Jerry: Let's see... I have enough water, and some snacks to eat on the way... Yes, I'm ready. Go ba?
Fay: "Go ba"?? In Chinese, we usually say "Zou ba?".
Jerry: Yes, my teacher taught that to us. But Chinese "zou" and English "go" rhyme, so my students sometimes combine Chinese and English - they call it "Chinglish"! ("rhyme" = "have the same sound")
Fay: I see. So the answer to "Go ba" in "Chinglish" could be "Let's zou"!
Jerry: That's right: Let's zou!
(Fay smiles at Jerry, and they start climbing. Thirty minutes pass...)
Fay: Oh, I think I need to take a break. I'm exhausted! We haven't gone very far. How can I be so tired?
Jerry: Maybe you should get more exercise.
Fay: You don't seem to be tired at all. Why not?
Jerry: It could be because I exercise regularly. I play tennis three times a week.
Fay: That could be it... We all need to keep our bodies in shape, don't we?
(Fay and Jerry arrive at the top of Xiang Mountain.)
Jerry: Wow, what a beautiful view!
Fay: Look to the east. We can see the Summer Palace!
Jerry: Oh, is that Kunming Lake?
Fay: Yes, it is. And further out we can see the center of Beijing.
Jerry: It sure is breathtaking! I'm glad we came here on a clear day. You know, I'm really glad I came to Beijing. It's a very nice city, very "liveable".
Fay: I'm really glad we came here today. We've had a great time together!
Jerry: But you need to get into better shape, so we can do this kind of thing more often.
Fay: I guess you're right... Hey, I have an idea... Why don't you teach me how to play tennis. Then we can spend lots more time together!
VIII. One Whole Year in Beijing
Jerry and Fei reflect on what they've done in the past year.
Fei: Jerry, you've been in Beijing for a whole year now.
Jerry: Oh, that's right. I hadn't thought about it. This is my first anniversary!
Fei: What do you think of your first year in Beijing? Was it a good one?
Jerry: Yeah, it was wonderful. Now that I think about it, I really did a lot... I've learned a lot of Chinese. I can read more than 500 Chinese characters now.
Fei: And you've visited lots of new and interesting places.
Jerry: That's for sure! I've seen all of the great sites in and around Beijing, plus I visited Guizhou Province. Not too many people from my hometown have been there before! But how about you Fei. You must have done some special things in the past year.
Fei: Yes, I had a great year too, thanks to you, Jerry! I've really learned how to do many things. My English is better than it was... you taught me how to succeed at a job interview... you taught me how to play tennis...
Jerry: Hey, it wasn't me! You did it all yourself. You should give yourself some credit for being such a good student.
Fei: Don't you think it's important to be modest?
Jerry: Sometimes it is. But sometimes you have to show confidence in your ability, too.
Fei: Okay, I'll do my best. Now, how about this year? Have you made any special plans? Many Americans make some special "resolution" for the New Year, don't they?
Jerry: Yes, I've made a couple of New Year's resolutions. I've decided that this year I'm going to learn even more Chinese. I hope I'll be able to speak fluently by the end of the year. Also, I want to travel all around the country.
Fei: That will be fun. You'll be able to practice Chinese while you travel. Are there any special places you want to visit?
Jerry: I want to go all over - to the old capital city, Xi'an, to see the ice festival up north in Heilongjiang, to see the beautiful island of Hainan, and most of all, to visit Qingdao.
Fei: Why do you want to see Qingdao most of all? Is it because of the old style buildings? Or for the clean, sandy beaches? Or maybe because it's famous for having the most beautiful women in China?
Jerry: No, no, and no! I want to go to Qingdao because of the beer!
Fei: You're silly, Jerry!
Jerry: Well, what about you Fei? What would you like to achieve this year?
Fei: Let's see... I'd like to learn more English, so that I can watch movies and sing songs in English. And I'd also like to improve my performance at work.
Jerry: That shouldn't be too hard for you. I mean, for such a good student and a hard worker.
Fei: Thank you Jerry. It's very kind of you to say so!
IX. My Favorite Place
Fei introduces Jerry to her favorite place in all of Beijing.
Jerry: What a beautiful summer's day! There's not a cloud in the sky.
Fei: Hey, I have an idea. Let's go somewhere special. I can introduce you to my favorite place in Beijing.
Jerry: Sure, I'd like to see that, but what is it exactly?
Fei: You'll see when we get there. Come on, we can catch the 107 bus across the street...
(10 minutes later, Fei and Jerry arrive. They go for a walk.)
Fei: Can you see all those people across the street?
Jerry: Yes, they're all dancing. I like the Chinese style music, but they're doing Western style dancing. It seems a bit odd to me. Are we going to dance today?
Fei: Not today - maybe when we get older! Look beyond the dancers. What do you see?
Jerry: Hey, there's a little pond over there. It looks very pleasant in the middle of a big city. Let's go take a closer look. I never knew there was a pond in the middle of Beijing.
Fei: Actually, there are SIX! They're all man-made. There are two ponds to the west of the Forbidden City called Nan Hai, which could be called South Pond and Zhong Hai, or Middle Pond. The government offices surround those Ponds, so they're not open to the public. To the north of those ponds is...
Jerry: Let me guess. It must be North Pond!
Fei: Good guess! You're right, it's Bei Hai or I suppose we could say North Pond. We could see Bei Hai if we went through that gate over there, but we would have to pay. We can walk around the other three for free. This one is called Qian Hai or Front Pond, then there's Hou Hai or Back Pond. Finally, beyond Hou Hai is...
Jerry: Let me guess again. Is it Beyond Pond?
Fei: Another good guess. But this time you're wrong! The sixth one is a bit to the west, so it's called Xi Hai or West Pond.
Jerry: Those people on the water seem to be having fun. Can we rent a boat too?
Fei: Sure, but I don't feel like it today. Let's do it another time.
Jerry: Okay. What are those traditional style buildings on the other side of Qian Hai?
Fei: Those are restaurants and coffee shops. We can go over there for a rest later if you want.
Jerry: You know, I think this would be a good place to have a drink, especially on a Friday night after a long week at work. Too bad there aren't any bars here. Maybe we could open a bar here. Isn't that a great idea?
Fei: Ha ha ha. Somebody beat you to that idea, Jerry. There are over 40 bars around Hou Hai! We'll go there some evening when you want to unwind, okay?
Jerry: Okay, it's a deal!
X. Flying Discs
Jerry is introducing Fei to a "tradition" from his country.
Fei: What is this place? It's so far from the center of Beijing. We seem to be in the middle of nowhere!
Jerry: This is the International School of Beijing, where the Ultimate Frisbee club meets every Sunday.
Fei: What the heck is Ultimate Frisbee??
Jerry: Hey! There are my friends over there!
Fei: What are they doing? It looks like they're throwing something, but I can't make it out.
Jerry: That's a flying disc, more commonly known as a frisbee.
Fei: Oh, I think we call it "fei pan" in Chinese.
Jerry: "Fei pan"?? It's named after you, Fei!
Fei: Oh PLEEEEEASE, Jerry. Quit your teasing.
Jerry: You taught me about Chinese kites, now I want to introduce you to this American tradition. Ultimate Frisbee has really caught on as a sport since the 1970s.
Fei: Hey, look at that guy fly!
Jerry: What a catch! Jim isn't very tall, but he sure can run.
Fei: I saw someone just like him catch a frisbee on TV once, except it was a dog, not a man!
Jerry: Well, we're just warming up now. Wait until the game starts.
Fei: Game? What kind of game?
Jerry: Ultimate Frisbee is a sport, similar to football or basketball. We have seven players on each team. They have to throw and catch the disc. But we MUST catch the frisbee, or else the other team gets it.
Fei: So what's the goal of Ultimate Frisbee?
Jerry: The goal is to catch the disc at the end of the field, beyond the "goal line".
Fei: It sounds like a blast!
Jerry: It is! It's fun and good exercise too. Are you up for it?
Fei: What?? You want ME to play?
Jerry: Sure! The best way to learn is to LEARN BY DOING!
A. Happy Holidays!
Jerry and Fei are comparing Christmas customs in New York and Beijing.
Jerry: Look, Fei! I got a Christmas card from my sister.
Fei: It's very beautiful. Why are the words "Happy Holidays" written on the card? Christmas is only one holiday. Shouldn't it be "Happy Holiday", without the "s"?
Jerry: We don't just celebrate Christmas during this season. We also celebrate the coming of the New Year.
Fei: Oh, I never thought about that before. There's more than one holiday at the end of the year.
Jerry: Now that I'm in China, I want to celebrate the holidays Chinese-style. What do you and your family do for Christmas?
Fei: Actually, we don't do much at Christmas. It's not really a big family holiday. Young people in China would rather spend Christmas Eve with their boyfriends or girlfriends.
Jerry: So is it something like a date night?
Fei: Yes, I guess you could say that. Christmas Eve is special, but we don't usually have any special plans for Christmas Day.
Jerry: Don't people give gifts to each other like they do in the U.S.?
Fei: Many parents do give gifts to their kids. But more importanly, boyfriends give wonderful, special, romantic gifts to their girlfriends!
Jerry: I see. How about the New Year in China. Is it a bigger holiday than Christmas?
Fei: Not really. We don't celebrate it because the Spring Festival is much more important to us here in China.
Jerry: The Spring Festival is known around the world as "Chinese New Year". It's the beginning of the year according to the traditional lunar calendar, isn't it?
Fei: That's right. The Spring Festival is the biggest family holiday in China, so we don't celebrate the western New Year. How about in New York? Do people celebrate New Year's Eve more or New Year's Day?
Jerry: There are two kinds of people who celebrate quite differently. Single people, or couples without children, often go out late on New Year's Eve. They drink and party after the clock strikes midnight. There are big parties all over, but the biggest is in Times Square in Manhattan.
Fei: I guess they won't have much energy left over to do anything on New Year's Day, then.
Jerry: Right. But there are families who don't do anything special on New Year's Eve. Instead, they celebrate with their families on New Year's Day.
Fei: What do they do on New Year's Day?
Jerry: They have a big meal to celebrate and often watch parades in the big cities. The parades are quite spectacular.
Fei: It sounds a little bit like our traditional Lion Dance.
Jerry: Yes, it's a lot like the Lion Dance, except there is no lion!
1. Read this conversation aloud to practice speaking English
Fei talks to Jerry about a popular hobby
Jerry: Hi Fei, how's the new job going?
Fei: It's very exciting and I'm really learning a lot. At the same time, it's also quite tiring. I need a break today.
Jerry: How about if we go to lunch together?
Fei: No, I want to do something more active. I have an idea. Why don't we go to the park and fly a kite!
Jerry: Are you kidding?
Fei: No, I'm serious. Flying kites is an ancient tradition here. Look, I have this kite my uncle gave me.
Jerry: Hey, it's a butterfly. It must look really cool flying high in the sky!
Fei: So, are you up for it?
Jerry: Okay... But where can we fly a kite in such a big city?
Fei: We can go just down the street, at the Workers Stadium.
Jerry: You can fly kites in the stadium?
Fei: Well, not exactly. But we can fly them in the parking lot. Let's go!
Jerry: Okay, I'm right behind you!
(Twenty minutes later, they arrive at the north gate of the Workers Stadium.)
Jerry: Wow! So many kites!
Fei: Watch your step! Don't get run over by the rollerskaters.
Jerry: I have to watch out for those football players too! I didn't know this is such a popular place.
Fei: I used to come here as a kid to play, and at night my mother and grandmother sometimes came to dance.
Jerry: All of these kites are really beautiful. Look at that long one over there. It looks like a dragon to me.
Fei: That's right, it is. The dragon is really impressive, but I prefer the bird kite over there. Don't you think it's amazingly graceful?
Jerry: Yes, it looks like a real bird flying! It obviously takes real skill to fly these special kites. I'm eager to see your butterfly up among the clouds.
Fei: Okay, hold onto the kite while I get the string ready. On the count of three, let go. One... Two... Three... Here we go!!!
1. Choosing Gifts
Fei is helping Jerry decide what gifts to give to his family back home.
Fei: Hi Jerry. Jerry? Oh, Jerry!!
Jerry: Oh, hi Fei. I didn't hear you approaching.
Fei: You were really lost in thought. Or were you sleeping?
Jerry: No, I wasn't sleeping, just thinking.
Fei: About what?
Jerry: Well, I'll be going back home to visit my family for a couple of weeks.
Fei: That's great. It's been a while since you've seen them, hasn't it?
Jerry: Yes, it's been quite a while.
Fei: So, you must be thinking about how happy you'll be to see them again.
Jerry: Yes, that's true. But I'm also thinking about what kinds of gifts I should bring back from China for everyone - my brother, my sister, her husband and daughter, and of course, for my parents.
Fei: Of course, you want to bring back some traditional things. How about some Chinese kites?
Jerry: Hey, that's a good idea! You and I had a lot of fun flying kites together. I'm sure my niece would get a kick out of flying a Chinese-style kites too.
Fei: And maybe you could bring back some masks from the Beijing Opera.
Jerry: Fei, you're a genius! Beijing Opera masks are not only very colorful, they're very exotic too! My parents will really like them. Okay, now I have to think of something to buy my sister. That's a tough one!
Fei: Don't be so pessimistic, Jerry. Does she like exotic fashions? Maybe you could bring back a qipao, a traditional Chinese dress.
Jerry: Of course! Another great idea! How do you think of these ideas so easily, Fei?
Fei: Hey, you said it before... I'm a genius! Ha ha ha.
Jerry: Okay, now the toughest people to shop for - my brother and my sister's husband. What in the world could I bring back for them?
Fei: Didn't you tell me that your brother is studying Chinese now?
Jerry: Yes, that's right. He hopes to come to China after he graduates from university.
Fei: So why not buy him a DVD so that he can watch a movie in Chinese?
Jerry: Sure, he'd love that. He's crazy about kung fu movies, so he can have fun and learn at the same time! You amaze me, Fei.
Fei: Geniuses will do that! Okay, now for your brother-in-law. I think you're on your own there!
Jerry: Well, I could just get him a "I've been to the Great Wall" t-shirt.
Fei: Or maybe he'd like a Chinese kite too. Or maybe a kung fu DVD.
Jerry: Right, or maybe a qipao!
Fei: That's a silly idea!!
Jerry: Yes, you're right. He's much too fat to wear a qipao!
1. Traditional Chinese Medicine
Fei gives some advice to Jerry, who isn't feeling well.
Fei: Hi Jerry, what's wrong? You look a bit under the weather.
Jerry: I'm not feeling very well. I seem to be coming down with another cold.
Fei: Not again! You had a cold last month, and the month before that, too.
Jerry: Well, there's not much I can do about it. I'm not sick on purpose. All I can do is take some medicine and take it easy.
Fei: Would you mind if I made a suggestion?
Jerry: No, I don't mind. Go ahead.
Fei: Maybe you should try some traditional Chinese medicine.
Jerry: If it can help me get rid of this cold, I'd be willing to give it a shot.
Fei: Actually, it might not make a difference with this cold, but it can make your whole body stronger so you won't catch so many colds.
Jerry: What's so special about traditional Chinese medicine?
Fei: One special point is that it's all natural. Chinese medicine is made from plants, not chemicals, which means there are few side-effects.
Jerry: That's a big advantage. Some people can't stand the thought of taking medicine because of all the chemicals.
Fei: Another advantage is that Chinese medicine works slowly, so it keeps your body healthy in the long run.
Jerry: That sounds like just what I need! But, how does traditional Chinese medicine work?
Fei: Basically, it helps balance two opposing forces in your body. In Chinese, we call these forces "Yin", which is cold, dark and quiet, and "Yang", which is hot, bright and active. If you have either too much "Yin" or too much "Yang", your body is out of balance, and you are more likely to get sick. The purpose of traditional Chinese medicine is to put "Yin" and "Yang" back in balance.
Jerry: I see. So how can I get my hands on some Chinese medicine. Can I buy it in any pharmacy?
Fei: First, you should be examined by a traditional doctor. I know a good doctor just around the corner.
Jerry: I'm a bit afraid, Fei. Will he give me any shots or anything like that?
Fei: Don't be afraid, Jerry. The doctor will just feel your pulse and check the color of your tongue. It's very simple and painless!
Jerry: Great! I have some free time at the end of next week. How's your schedule on Thursday or Friday?
Fei: I'm free both days. I'll call the doctor to set up an appointment, then let you know what has been decided.
Jerry: That's wonderful Fei. It should be a very interesting experience for me.
1. Karaoke!
Fei invites Jerry to go sing some songs with her friends
Fei: Hey Jerry, my friends just invited me to go to "ka la okay" with them tonight. Would you like to come along?
Jerry: Where are you going? California? Do you mean karaoke? We pronounce it "carry oh key" in English, with the emphasis on the "oh".
Fei: Oh, I see. Do you want to go to karaoke with us? It'll be fun!
Jerry: Fei, I feel nervous when someone hands me a microphone. I freeze. I know I'm not a very good singer.
Fei: That's strange! I thought Americans were very outgoing.
Jerry: Not me! I'm very shy, especially in front of a group of strangers.
Fei: Hey, my friends aren't strange!
Jerry: "Strangers" just means "people I don't know". It doesn't mean they are strange! Was it easy for you to sing the first time you went to karaoke?
Fei: For me it was very easy, I love to sing! But now that you mention it, some of my friends were very shy the first time they went. One of my friends says he has to have some beer before he can sing in front of people. Maybe you should have one or two drinks before singing.
Jerry: Yeah, one or two beers might help... or twenty!
Fei: Does that mean you'll come?
Jerry: Okay, I'll give it a try.
At the karaoke club...
Jerry: Oh, it's a private room! I thought we'd be singing in a crowded bar or restaurant.
Fei: No, we have this all to ourselves.
Jerry: That will make it easier maybe. Now, how does this work?
Fei: It's simple. Just choose a song and sing. Do you know "Hotel California"?
Jerry: Sure, everybody knows it.
Fei: Great, here it comes now! Good luck Jerry!
Jerry: What do you mean? I'm not ready to sing yet. I haven't even had ONE beer!
Fei: You'll just have to do your best. You know what they say: "Just do it!"
Jerry starts to sing. Two hours later...
Fei: Jerry, how many songs have you sung?
Jerry: Oh, at least 10.
Fei: I think it's been more like 20. Time to go home!
Jerry: Time to go home? But we're just getting started. Let's stay half an hour more.
Fei: Sorry, we have to go to work in the morning and you have to study. We'll come back some other night.
Jerry: Great! How about tommorrow?
1. The Olympic Games in Beijing
Both Fay and Jerry have decided to stay in Beijing. They are talking about the future.
Jerry: Fay, have you decided to stay in Beijing?
Fay: Yes, I have. Shanghai is exciting, but Beijing is still home.
Jerry: That's a good idea. You'll be happier here. I think I'll stay here for a while myself, at least until the Summer Olympics in 2008.
Fay: Oh really? Do you plan to go see the games while you're here?
Jerry: Sure, the Olympics are very exciting. It's like one big party! I had fun when I went to previous Olympics.
Fay: What? You mean you've been to the Olympics before?
Jerry: Yes, I spent a few days in Atlanta in '96, and I saw the Winter Olympics in Nagano, Japan in '98 too. You can see so many different people, hear different languages, do all kinds of things. You can even see some sports if you really want to!
Fay: Ha ha ha. You're really funny, Jerry. So did you see many events?
Jerry: Actually, I didn't see so many. Believe it or not, it's better to watch the sports events at home. It's more comfortable, you can see the games up close, and you get different camera angles. Unless you can get good seats, watching in person isn't nearly as good.
Fay: That sounds very disappointing! Why should anyone go to see the Olympics?
Jerry: It's not disappointing at all. The atmosphere is what makes it all worthwhile. Also, I got into collecting and trading Olympic pins when I was there. You can trade pins with people from all over the world. I now have pins from more than 20 different countries. It's a fun way to meet all kinds of people.
Fay: Did you meet any athletes?
Jerry: Yes, as a matter of fact, I met some of the Chinese women ice hockey players when I was in Japan. They gave me this China pin in exchange for an American pin.
Fay: I think I'd like to have a Beijing 2008 Olympic pin! I wonder where I can get one?
Jerry: Well Fay, I just happen to have one right here.
Fay: Really? Can I have it?
Jerry: Sure... What do you have to trade for it???
A. Taking a Taxi
Jerry is worried about using a taxi in China, so he asks his Liu Fay how to use a taxi in Beijing.
Jerry: Hey Fay, is there anything I need to know about taking a taxi in Beijing?
Fay: Well, it’s pretty easy, Jerry. The first thing you have to do is to signal by holding your hand out. Next, you should find the right taxi. If you want to save money, you should find a taxi that charges only 1.20 (“one point two”) yuan per kilometer. If you want a more comfortable taxi, you can pay 1.60 yuan. The price is printed on a label shown in the back window of each taxi.
Jerry: Okay. So what do I do after I get in the taxi?
Fay: Of course, you should greet the driver and tell him where you want to go. After he starts driving, make sure he turns on the meter.
Jerry: What should I do if he can’t find my destination?
Fay: Then you have to give him directions. Tell him to turn left or right. That’s “zou guai” or “you guai” in Chinese. Or tell him to keep going straight, “yizhi wang qian zou”.
Jerry: Got it! Then I guess all I have to do is pay the driver and say “good-bye”, right?
Fay: Well, not quite. You should always ask for a receipt, which is printed out for every customer. That way, if you forget something in the taxi, you can get it back with no problem.
Jerry: Thanks Fay, that’s a big help!
A. Surfing the Internet
Fay and Jerry talk about what they like to do online.
Fay: Hey Jerry, how often do you use the Internet?
Jerry: Oh, I use it everyday! I check my email, read the news, chat with family and friends all around the world. I love the Internet!
Fay: Yeah, it's great, isn't it? Sometimes I stay online for hours. So, how do you connect to the Net?
Jerry: Usually I just dial 163 or 96600 to log on, and I get billed directly to my telephone account. It's quite convenient.
Fay: That must be slow! I have an ADSL connection, so I can download pictures and music.
Jerry: Well Fay, I'm going to get a high-speed connection too, just as soon as I'm as rich as you!
Fay: Poor, poor Jerry. I really feel sorry for you! Ha ha ha.
Jerry: Don't worry about me, Kiddo. I can still do everything I want. Just today I went to the New York Times to read about what's happening back home, then I searched for some information about how to play tennis better, and finally I used some software called Pal Talk to chat with friends in France, Japan, and Argentina.
Fay: That's cool! You chat with them by typing text messages, right?
Jerry: Not only text, I do "voice chat" too. I have a microphone and speakers. It's like using a telephone, but a whole lot cheaper.
Fay: Hey, I'd like to try that too. Can I just go to www.paltalk.com?
Jerry: Yes, that's right. Once you download their software, you can begin to chat right away. You can speak to people all over the world and all you need is a mic!
Fay: That sounds like a good way to practice English. But sometimes I need more stuctured English practice. Do you know any good sites specially made for students learning English?
Jerry: Well, you could try http://www.teacherjoe.us for various kinds of materials. You might be able to meet some fellow students there who can help you more.
Fay: Thanks Jerry, I think I'll try it out. Oh, I have to be going. You wouldn't happen to know which bus I should take to get to the Foreign Book Store, would you?
Jerry: I think you can go to bjbus.com to find information on all the bus routes in town.
Fay: Too bad I don't have Internet wired directly to my brain! Now that would be REALLY convenient.
Jerry: Well, maybe some day Fay, maybe some day...
A. Learning to Play Tennis
Jerry is giving Fay her first tennis lesson.
Fay: Jerry, could you show me how to hold the racket?
Jerry: Sure Fay, it's just like shaking hands. Hold your hand out as though you were going to shake my hand...
Fay: Do you mean like this?
Jerry: Right, like that. Then put the racket in your hand, like this.
Fay: So now I'm ready to hit the ball!
Jerry: Remember what I told you. There are two types of swings, the forehand and the backhand.
Fay: I remember. You told me hitting a forehand, starting on my right, is like hitting a ping pong ball.
Jerry: Exactly. Why don't you try one now. Ready? Hit this!
Fay: Oops! I missed it completely!
Jerry: That's okay, try again. This time, keep your eye on the ball.
Fay: Keep my eye where?
Jerry: It's just an expression. "Keep your eye on the ball" means watch the ball carefully.
Fay: Oh, I see. Let me try again...
Jerry: Here comes another ball... Wow! You hit it over the fence! You're a very powerful lady.
Fay: Hee hee hee. I guess I need to practice more.
Jerry: Sure, but with a bit of practice, you'll be able to keep the ball in the court.
Fay: Now what about the backhand?
Jerry: Many people think the backhand is difficult, but actually it's quite simple. It's a lot like slapping your boyfriend in the face!
Fay: Huh? What do you mean?
Jerry: Just pull your racket back to your left, then imagine you see your boyfriend with another woman!
Fay: Why that dirty rat!
A. Pictures in the Park
Jerry is taking photos in the park when Fei comes along.
Jerry: What are you doing Fei? Get out of the way!
Liu Fei: What do you mean? You don't want to take a picture of just flowers, do you?
Jerry: No, I want to take a picture of the flowers and the trees, the grass, the sky - a beautiful portrait of nature. I'll call it "Spring in Beijing".
Liu Fei: Hey, that rhymes! "Spring in Beijing, with Fei in the way"! Hee hee hee.
Jerry: Nothing personal Fei, but I'm trying to get a perfect, unspoiled nature picture, very pure, very simple. No people allowed!
Liu Fei: Let's just take a couple of regular pictures, then you can get back to your "masterpiece".
Jerry: Oh, okay... Stand to the left of that tree and strike a glamorous pose.
Liu Fei: Glamorous? Hmmm, okay. How's this? Just hurry up snap the picture, I can't stand on one leg all day!
Jerry: Okay, say "cheese"... Got it!
Liu Fei: Now let me take one of you.
Jerry: Oh no! This is taking way too much time. Besides, it might break the camera.
Liu Fei: I'll be careful, I promise.
Jerry: No, I don't mean you. I mean my funny face will crack the camera lens!
Liu Fei: Don't be silly, Jerry. Come on, give me the camera. Okay, what do I do?
Jerry: Wait until you see me in the middle of the picture and make sure I'm in focus. Then just click the shutter, right here. It's as easy as taking candy from a baby.
Liu Fei: Huh? Why would I want to do that?
Jerry: It's just an expression, Fei...
Liu Fei: Well, okay... Anyway, here goes. Say "chie zi"!
Jerry: Good. I'm glad THAT's over with.
Liu Fei: Now we need to take a picture of both of us together. It will be such a wonderful memory! We just have to find someone to take it for us...
Jerry: Oh no, when will this ever end?
A. China's Silicon Valley
Fei helps Jerry buy a new computer in Beijing's Zhong Guan Cun district.
Jerry: I'm so glad you brought me to Zhong Guan Cun, Fei. I might never have found it by myself.
Fei: No problem, Jerry. I'm always happy to help.
Jerry: Are you sure I can find what I want here?
Fei: Could you remind me exactly what you're looking for?
Jerry: I want to buy a very small computer, one that is very light and easy to carry. I want to be able to prepare my lessons wherever I am - in a taxi, at a restaurant, even at the beach.
Fei: Ha ha ha. That would be interesting to see you writing your lessons at the beach! Anyway, I'm sure you can find what you want here. In this building they sell nothing but electronics and computers.
Jerry: I see so many new building under construction here. I wonder what they will be.
Fei: They will probably be office buildings for "hi tech" companies. This part of Beijing is called China's "Silicon Valley".
Jerry: Oh, I didn't know that! Well, let's go inside and take a look. Hey, look at all the cool stuff here! Hmmm... Maybe I should buy an MP3 player while I'm here ... Or maybe a new mobile phone...
Fei: Come on, Jerry. We had better go upstairs or you'll spend all of your money before we even SEE the computers!
Jerry: Okay. Which floor are the computers on?
Fei: Let's see, there's a sign over here. They're on the 3rd and 4th floors. What brand do you want to buy?
Jerry: I think I'd like to buy a SONY.
Fei: Well, you can't beat the quality!
Jerry: Yes, and SONY products are usually small and light.
Fei: Hey, here are some SONY computers. Why don't you ask the price. This is your chance to practice your bargaining skills.
Jerry: Can we bargain in a big electronics store? I had no idea... Fei: Yes you can, but you have to be good! I'm sure you can do it.
Jerry: Thanks for the vote of confidence. Okay, here goes... Uh, excuse me, could you tell me how much this computer is...
A. Looking for a New Apartment
Fei is giving Jerry advice on how to find a new apartment.
Jerry: I think I really need to move, Fei. This apartment is too noisy and too dark. There are so many cars going by, but no sun comes through the windows. Do you think it would be easy for me to find a better apartment?
Fei: Sure. There are lots of apartments available in Beijing these days. Which part of the city would you like to live in?
Jerry: I'd like to stay on the west side, near the universities, but I'd also like an apartment near the subway.
Fei: Maybe you should consider the Xizhimen area. It's a very convenient location.
Jerry: Yeah, Xizhimen sounds good. It's also near the zoo and the National Library.
Fei: Next you have to think about rent. What price range are you thinking about?
Jerry: Well, I really can't pay more than 1500 yuan a month, but I'd like to pay 1000 if possible.
Fei: What if you find a perfect apartment for 1800 yuan or 2000, something really beautiful. Would you take it?
Jerry: No, I really can't afford to pay that much. 1500 yuan is definitely my limit.
Fei: I think 1000 is possible if you have a roommate. You could share an apartment with a college student, or maybe a young worker.
Jerry: That might be interesting, but I really like my privacy. I need to study Chinese in a quiet place and also sleep in peace every night.
Fei: Maybe it's best for you to pay a little bit more for your own apartment. So, the next step is to decide what kind of apartment you want - how many rooms, what kind of furnishings, stuff like that.
Jerry: I don't need any special furnishings, but I certainly want a southern exposure. I like to have a bright, sunny room. One bedroom and one living room is enough, but I really want to have a balcony.
Fei: That should be easy to find. Most apartment buildings have rooms facing south, usually with a balcony. But if you only want to pay 1500 yuan, maybe you will only have one room, not two.
Jerry: I see. That's a bit small compared to my apartment in New York. But I guess Beijing is more crowded.
Fei: Maybe we'll get lucky and find something bigger. Let's wait and see.
Jerry: Okay, now that I know what I want, what do I have to do to actually find an apartment?
Fei: I'll look through some advertisements and make some phone calls. Then we can go check out the ones that sound good.
Jerry: That's great, Fei. I'm really looking forward to having a nice, new apartment!
Fei: Yes, a SUNNY new apartment!

កំណាព្យតាអង្គរធំ

Night សែនងងឹត no ដួងចន្ទ័ live not សំខាន់ live តែលតោល
Live នៅ alone as ស្រមោល ពេលគេទៅចោល live ដូចចក។
Night សែនងងឹត ពពកបាំង រលកបោកច្រាំង as ចំអក
My heart so ad ហាក់ដូចកក this is សំណកនៃជីវិត។
Night សែនងងឹត very cold សន្សើមក៏ fall អោយខ្ញុំគិត
អោយព្រួយអោយខ្វល់ is រឿងពិត Worry គំនិតheart សោកា។
Tonightខ្ញុំព្រួយ start សរសេរ pronounce ក្នុងចិន្តា
Live តាំងពីតូចmet ទុក្ខា All រឿងគ្រួសាររឿងជំងឺ។
Tonight difficult think មិនយល់ My heart អំពល់គ្មានពន្លឺ
រឿងរ៉ាវក្តីស្នេហ័ make me ឈឺ ឈឺចាប់ព្រួចព្រឺ tell នរណា។
Tonight if I have friends ជជែក Friends help រំលែកយកអាសា
Give កម្លាំងចិត្តពិភាក្សា Friends ល្អយ៉ាងណាពិបាករក។
See The water មានមច្ឆា See on វេហាមានពពក
See in ព្រឹក្សព្រៃបក្សីជ្រក ខ្ញុំនេះគេយក Make friend ទេ។
I want have friend ល្អទាំងពីរ All man នារីគឺ ok
Want have friends ច្រើនល្អដូចគេ Free time ទំនេរ give idea។
Please friends don’t laughបើមានខុស Please friends សន្តោសមិត្តគ្រប់គ្នា
Sometimes alone need Idea រឿងខ្លះពិតជា difficult ធំ។
By this poeខ្ញុំសង្ឃឹម រូបខ្ញុំបានញញឹមបានជួបជុំជួប
មិត្តល្អតាមអង្គរធំ My Mind ស្វាគមន័មិត្តប្រុសស្រី។
កំណាព្យមួយនេះខ្ញុំបានមកពីទស្សនាវដ្តីអង្គរធំ

ប្រវត្តិនៃបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ

បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនៅក្នុងប្រទេសយើង ក្នុងពង្សាវតា ចាប់ពីរាជានាមព្រះបាទអង្គឌួងសោយរាជ្យសម្បត្តិក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ក្នុង គ. ស.១៨៤៨ -១៨៥៩ ព្រះអង្គទ្រង់រៀបចំពិធី កាន់បិណ្ឌក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ខែ ភទ្របទ កាន់បិណ្ឌក្នុងវាំងថៃ្ង ១៤ រោជ ខែ ភទ្របទ
ព្រះចេញថ្វាយព្រះបិតរះ ថ្ងៃ ១៥ រោជ ខែ ភទ្របទ និមន្តព្រះសង្ឃ ទេសនា កាវាពាន់ណ្ណេះ ជាដើម ។
បើដល់ថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌ ហើយកូនចៅទាំងឡាយ ដែលជាញាតិសណ្តានរបស់ប្រេត បុគ្គលគឺ អ្នកស្លាប់មិនបានទៅធ្វើបុណ្យភ្ជុំ បិណ្ឌទេ ប្រេតបុគ្គលនោះ តែងតែដើរសង្កេតរកកូនចៅ ញាតិសន្តានគ្រប់៧វត្ត បើមិនឃើញតែងដាក់បណ្តាសសារអោយហិន
ហោយខ្លោចផ្សា វិនាស អន្តរាយមានភ្លើងឆេះផ្ទះ រន្ទះបាញ់ភូមិអោយជូបនូវទឹកជំនន់ស្រុកកើតទុរ្ក៍ ជាដើម ។
បើឃើញសន្តានវិញ កូនចៅបានទៅវត្តបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌហើយតែងអោយ៧ន័យអោយរកស៊ីកើតមានត្រជាក់ត្រជុំសិរីសួស្តីអាយុយឺន
យូរដល់ទៅបរលោក បានកើតជាស្តេចចក្រគ្រប់៥០០ជាតិ ជាស្តេចបន្ទាប់មក៥០០ជាតិ ជាសេដ្ឋីគហលី៥០០ជាតិជាអ្នកប្រាជ្ញ
បញ្ញវន្ត ៥០០ជាតិ ជាអ្នកដែលមិនដែលក្រខ្សត់៥០០ជាតិ និងបានកើតជាទេវតា សោយសុខក្នុងទិព្វសម្បតិ្ត ជាយូរអង្វែងដរាប
ដល់ និពាន្វ ។

ភូមិនៃប្រេតមានបួន

• ភូមិ នៃប្រេតមាន ៤ យ៉ាងគឺ ៖
  - គោរកេ្ខត នវិជ្ជតិ ៖ គ្មានការរក្សានូវគោ
  - វណិជ្ជាតាទិសី នត្ថិ ៖ គ្មានការលក់វិញធើ្វពាណិជ្ជកម្ម
  -នហិ តត្ថ កសី អត្ថិ ៖ កសិកម្ម គឺការភ្ជួរ ស្រែ ចំការ
  - ហិរញេន កយាកយំ ៖ មិនមានលក់ទិញ ប្តូរដោយបា្រក់។

ប្រជុំសុភាសិតខ្មែរ

© កម្មករមែនពិត តែគំនិតឥតចង់ធ្វើខ្ញុំកំដរអ្នកណាទេ សាច់ឈាមថ្លាឆ្វង់ស្មោះត្រង់នឹងជាតិ។
© ករណីយកិច្ចជាគំរោងការ ដែលមនុស្សគ្រប់រូបត្រូវបំពេញតាមឋានះរបស់ខ្លួន។
© ការកើតមកជាមនុស្សទោះស្រីឬប្រុស ចាស់ក្តីក្មេងក្តី តែងឃ្លាឃ្លាតចាកទីស្រឡាញ់ចាកចេញញ្ញាតិ មានជាតិមានទុក្ខខ្លាំងក្លា។
© ការកើតមកជារូបអង្គ ត្រូវផ្ចង់គំនិតនឹងប្រាថ្នា ព្រមទាំងសេចក្តីខ្មីឧស្សាហ៍ រៀនវិជ្ជាការអោយចេះស្តាប់។
© ការចេះចប់សព្វមន្តសិល្ប៍វិជ្ជា មិនប្រើជាប្រយោជន៍ធ្ងន់តែខួរ ដូចពាក់មាសពេជ្របំប៉ន់ព្យួរ ស្រីមិនគួរខាតធ្ងន់ធ្ងរតែខ្លួន។
© ការចេះសន្ទនាជាមួយភ្ញៀវ ទុកជាវិជ្ជាដ៏កម្រមួយ ត្រូវប្រើរបៀបមួយរយជំពូក ដើម្បីឱ្យភ្ញៀវរីករាយជានិច្ច។
© ការដែលយើងធ្វើ នាំឱ្យយើងដុះដាលចិត្តគំនិតកាន់តែធំ កាន់តែខ្ពស់ កាន់តែរីកធំឡើង យើងនឹងធ្វើការបង្កើតលោកទាំងមូល។
© ការបរិភោកអាហារក្នុងលោកមិនដឹងប្រមាណ ស៊ីច្រើនចាក់ច្រាសវិបស្លាប់សន្តាន ភ្លើងធាតុមិនបានដុតដូចប្រក្រតី ។ចាត់ជាពិសពុល ព្រោះតែស៊ីជ្រុល នាំកាឡកណ្ណី អោយមកគ្រប់ប្រាណ សន្តានប្រុសស្រី ព្រោះតែចំណី គប្បីរិះគិត។
© ការធ្វើឱ្យប្រាស់ចាករោគផ្សេងៗ ជាមូលដ្ឋានធំបំផុត នៃវឌ្ឍនភាពជាតិ ការពារសុខភាព នៃបណ្តាជនតុបតែង ព្រះរាធានីយើងឱ្យបានជារាធា នីល្អជាងគេនៅខាងត្បូងប្រទេស ផ្តល់នូវសុខុមាលភាពដល់បណ្តាជនទាំងអស់ នេះហើយជាគោលបំណងអចិន្ត្រៃយ៍នៃរាជាការក្រុងមឿង។
© ការមិនបៀតបៀនអ្នកដ៏ទៃ ជាប្រភពនៃសេចក្តីសុខក្នុងពិភពលោក។
© ការអប់រំ គឺជាការហ្វឹកហ្វឺននូវសក្តានុភាព ដែលជាគ្រឿងពង្រីកបណ្តុះបណ្តាលឬ បង្កើនចំនេះវិជ្ជា។
© កាលបើឃើញថា ការថ្មីធ្លាក់មកដ់ដៃសឹមលះបង់ការចាស់ជាក្រោយ។
© កិច្ចការឯណា យើងបានគិតពិនិត្យសំឡឹង ទៅក្នុងអនាគតក្តី បច្ចុបន្បន្នក្តី អតីតក្តី ហើយមានប្រយោជន៍ នោះគួរយើងខំព្យាយាមធ្វើកិច្ចកា នោះអោយបានប្រយោជន៍ឡើង។
© កុំគិតរៀនចង់ធ្វើមន្រ្តី ស្អប់ខ្ពើមដឹកនាំឱ្យក្រ ត្រូវរៀនធ្វើជាកសិករ ទើបមានទ្រព្យតទៅក្រោយ។
© កុំជិះចង្អេរលើកខ្លួនឯង ក្បាលទូកកញ្ច្រែងកុំក្អេងក្អាង កុំដេកទទូរចាំសំណាង កុំអាងព្រះប្រស់ត្រូវតែប្រឹង។
© កំដេកចំស្លាប់ អង្គុយចាំមាន ខ្មាស់ល្ងងទើបចេះ ខ្មាស់ក្រទើមាន ដឹងខ្លួនថាល្ងង់ គង់បានជាបា្រជ្ញ្ កុំស្លាប់មុនរស់ រស់ហើយសឹមស្លាប់ ចូរសេពអ្នកបា្រជ្ញ កុំត្រាប់មនុស្សពាល។
© កុំរៀនៅទំនេរខាតការកម្ម កុំរៀនបណ្តាក់ចាំជាពេលក្រោយ កុំរៀនប្រហែសមើលងាយនាំធ្លាយ កុំរៀនមិនអោយទានស្មូមយាចក។
© កុំហុសរមែងមានដលអ្នកធ្វើ អ្មកនៅឥតអំពើបានអ្វីនឹងខុស។
© កុំអាងថា បើមានមិនបាច់ខំ បើរលំមិនបាចច្រាន។
© កុំអោយប្រព្រឹត្តទុច្ចរិត ដោយការគប់មិត្រលបចង់ពន្ធ លួចលាក់មានស្រីសហាយស្មន់ ក្បត់ចិត្តប្រពន្ធអោយមួរហ្មង។
© កុំអោយយកបញ្ហាសាសនាមកបន្លំ នឹងសេចក្តីរៀបរយខាងរដ្ថបាល។ក្រពះបង្កើតអោយមានបញ្ហា សេដ្ថកិច្ចស្មុកស្មាញក្នុងលោក។
© ព្រះជាហេតុដើម នៃការចលាចលក្នុងរដ្ថនីមួយៗ នៃសង្គ្រាមក្នុងលោក។

អរិយទ្រព្យទាំង៧យ៉ាង

ទ្រព្យគឺសេចក្តីល្អ ដែលមាននៅក្នុងសន្តានយ៉ាងប្រសើរ ហៅថាអរិទ្រព្យមាន៧យ៉ាងគឺ៖

1. សទ្ធាធនំ=ទ្រព្យគឺសេចក្តីជឿដែលគួរជឿ។
2. សីលធនំ=ទ្រព្យគឺជាការរក្សាកាយ វាចាឱ្យបានរៀបរយល្អ។
3. ហិរិធនំ=ទ្រព្យគឺសេចក្តីខ្មាស់អំពីបាប។
4. ឱត្តប្បធនំ=ទ្រព្យគឺសេចក្តីខា្លចអំពើបាប។
5. សុតធនំ=ទ្រព្យគឺការធា្លប់បានឭបានស្តាប់មកជាច្រើនជាអ្នកចេះចាំធម៌វិជ្ជាសិល្បច្រើន។
6. ចាគធនំ=ទ្រព្យគឺការលះបែងចែកទ្រព្យរបស់ខ្លួនឱ្យដល់បុគ្គលដែលគួរអោយ។
7. បញ្ញាធនំ=ទ្រព្យគឺសេចក្តីស្គាល់របស់ដែលជាប្រយោជន៍និងមិនជាប្រយោជន៍។

ព្រហ្មវិហារទាំង៤

1. មេត្តា =ផ្សាសេចក្តីរាប់អាន មិនចំពោះសត្វ សូមអោយជាសុខ និងត្រេកអរ ដល់អ្នកដែលបានសុខ។
2. ករុណា =ផ្សាយសេចក្តីអាណិតអាសូរដល់ សត្វទាំងអស់សូមឱ្យរួចផុតចាកទុក្ខ។
3. មុទិតា= សេចក្តីរីករាយ បន្ទាន់ចិត្ត ក្នុងសេចក្តីសុខរបស់អ្នកដទៃសូមឱ្យរីករាយ។
4. ឧបេក្ខា=ចិត្តជាកណ្តាលៗមានភាពជាប្រងើយៗក្នុងសត្វនិងសង្ខារ សូមអោយនូវតាមទំនើងចិត្តតាមផលវិបាករបស់កម្ម។

សារសំខាន់នៃអាហារពេលព្រឹក

អាហារពេលព្រឹក ជាអាហារសំខាន់បំផុតប្រចាំថ្ងៃ ព្រោះវាជួយផ្គត់ផ្គង់ថាមពលដែលរាង្គកាយត្រូវប្រើប្រាស់ពេញមួយ ថ្ងៃ។លើស ពីនេះលទ្ធផលស្រាវជា្រវទៅលើទំលាប់នៃការបរិភោករបស់ស្រ្តីក្នុងវ័យ ២៥-២៧ ឆ្នាំចំនួន៤,០០០នាក់បាន ឱ្យដឹងថា ស្រ្តីដែលមានទំលាប់បរិភោគអាហារព្រឹក ជាប្រចាំរមែងមានបញ្ហារោគទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺធាត់តិចជាងស្រ្តី ដែលមិនបានបរិភោគអាហារព្រឹកដល់ទៅ ៥៥% ការស្រាវជា្រវនេះបានលើកហេតុផលពន្យល់ថា ការផ្តល់អាហារ ឬផ្តល់ថាមពលឱ្យរាង្គកាយ តាំងពី ព្រឹកវាធ្វើអោយមនុស្សមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងបានទទួលអាហារគ្រប់គ្រាន់ ហើយ លទ្ធផលដែលទទួលបាន បន្តមកទៀតគឺធ្វើឱ្យពួកគេកាត់បន្ថយចំណង់បរិភោកអាហារ បរិភោកតិចតួច ក្នុងពេលថ្ងៃ ត្រង់ និងពេលល្ចាច។

អាហារព្រឹកដែលយើងបរិភោគ គួរជ្រើសរើសអាហារដែលល្អ និងមានប្រយោជន៍ ដូចគ្រាប់ធុញ្ញជាតិ បន្លែរ ផ្លែរឈឺ បបរសាមចូកក៏បាន។

សារសំខាន់ថាមពលមេដែក

វិធីព្យាបាល និង ថែទាំសុខភាពដែលកំពង់ទទួលបានការនិយមខ្លាំងនៅប្រទេស អាមេរិក នាពេលនោះគឺការព្យាបាល ជំងឺដោយប្រើថាមពលមេដែក។

ក្រោយពេលទស្សនាវដ្តី វេជ្ជសាស្រ្ត បានចុះផ្្សាយថា ការប្រើមេដែកបំបាត់ការឈឺចាប់ ដោយប្រើទ្រនាប់បាតជើង ដែលមានបង្កប់មេដែក នៅខាងក្នុងអាចការពារការហើមជើងរបស់អ្នកជំងឺ ទឹកនោមផ្អែមធូស្រាលបាន នោះធ្វើឱ្យមានការ នាំយកមេដែក ទៅប្រើប្រាស់ ព្យាបាលជំងឺផ្សេងៗទៀតជាច្រើន។ សូម្បីតែក្នុងវិស័យកីឡាក៏គេបបាន នាំយកថាមពលមេដែក ទៅព្យាបាលកីឡាករដែលរងរបួស ហើម គ្រិច ថ្លោះ សាកល្បងមើលដែរ ហើយបានទទូលលទ្ធ ផលល្អទៀតផង។នេះមកពីចរន្តអគ្គិសនី មេដែកវាអាចជូលសម្រាលការឈឺចាប់បានយ៉ាងសក្តិសិទ្ធ ព្រោះមេដែកធ្វើឱ្យ ចរន្តឈាមក្នុងរាងកាយ ធ្វើចលនាបានល្អ និង ជូយផលិតអុកស៊ីសែនក្នុងឈាមដែលមានឥទ្ធិពលធ្វើឱ្យការឈឺចាប់ ផ្សេងៗធូរស្រាលឡើង។

តែទោះបីជាមេដែកមានគុណសម្បត្តិ ដូចម្តេច ក៏គួរប្រយ័ត្ន ក្នុងការប្រើប្រាស់ ដែរ ជាពីសេសមិនគួរប្រើ ជាមួយស្រ្តីដែលមានផ្ទៃពោះ ព្រោះគេមិនទាន់ដឹងច្បាស់ថា វាមានផលប៉ះពាល់អ្វីឬអត់។ សម្រាប់បញ្ហាដទៃទៀត នោះក្រុមអ្នកស្រាវជ្ា្រវបញ្ជាក់ថា គ្មានគ្រោះថ្នាក់អ្វីទេ។

សារសំខាន

ធ្វើការនៅពេលយប់មានសញ្ញាកើតមហារីកពោះវៀនធំ

ការសិក្សាមួយបានរកឃើញថា អ្នកដែលធ្វើការជាប្រចាំពេលយប់មានការប្រឈមមុខកាន់តែខ្ពស់នឹងការកើតមានជំងឺ មហារីកពោះវៀនធំ។ ការរកឃើញនេះបញ្ចាក់ពីទំនាក់ទំនងរវាងបរិមានកម្តៅថ្ងៃដែលអ្នកត្រូវជំងឺមហារីក។

ការសិក្សា ដែលធ្វើឡើងដោយអ្នកស្រាវជ្រាវមកពីសាលាពេទ្យ Harvard និងមន្ទីពេទ្យ Brigham and Womanនាទីក្រុង Bostonបានគាំទ្រការស្រាវជា្រវមួយដែល ដែលបានការអះអាង ស្រ្តីដែលធ្វើការវេនយប់មានការប្រឈមកាន់តែ ខ្ពស់និងជំងឺមហារីកសុដន់។របាយការណ៍សិក្សាដែលចេញផ្សាយក្នុងព្រឹត្តិបត្ររបស់វិទ្យាស្ថានប្រឆាំងនិងជំងឺមហារីកលបាន ឱ្យដឹងថា‹ដោយសារវេនធ្វើការយប់បានក្លាយជាមានលក្ខណះទូលំទូលាយនៅបណ្តាប្រទេសជឿនលឿនការសិក្សានាពេល អនាគតនិងវាយតំលៃពីទំនាក់ទំនងនៃការត្រូវពន្លឺថ្ងៃ ទៅជាមួយនិងការប្រឈមមុខនិងជំងឺមហារីកមួយចំនួន ហើយក៏ពិនិត្យទៅលើការប្រឈមមុខនិងជំងឺមហារីកបុរសដែរ›។

ការធ្វើការពេលយប់បានរំខានដល់ការផលិតធម្មតានូវសារធាតុMelatonin និងបង្កើតកម្រិតអ័រម៉ូនផ្សេងៗទៀតដូច ជាអ៊ីស្រ្តូជែន Estogenជាដើម។វេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ីវ៉ាឈីនហែមឺរ ដែលដឹកនាំការសិក្សាបានឱ្យដឹងថា ជំងឺមហារីកលើស្រ្តីភា កច្រើនទាក់ទងទៅនិងអ័រម៉ូន អ៊ីស្រ្តូជែន ហើយ Melatonin អាចដើរតួនាទីកាន់តែសំខាន់មួយថែមទៀត ។អ្នកស្រ្តីបានបញ្ជាក់ថា នៅពេលដែលការសិក្សានេះទាមទារត្រូវធ្វើការបញ្ជាក់ឡើងវិញ នៅក្នុងការសិក្សានាពេលខាង មុននោះ ទិន្នន័យនេះគឺជាការចាប់ផ្តើមដើម្បីបង្ហាញថា វាប្រហែលMelatonin មិនមែន អ៊ីស្រ្តូជែនទេ ដែលមានឥទ្ធិពលលើការប្រឈមមុខ និង ជំងឺមហារីក។ ប្រសិនសារធាតុប្រឆាំងជំងឺមហារីករបស់Melatonin ជាប្រភពនៃលទ្ធផលដែលយើង បានសង្កេតឃើញនោះការស្រាវជា្រវ នេះនិងបើកនូវសករាជថ្មីមួយទាំងស្រុង នៃការពារ ព័ន្ធប្រកបដោយសក្តានុពលរវាងការត្រូវនឹងពន្លឺថ្នៃ និង ជំងឺមហារីកផ្សេង។

ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានធ្វើការសិក្សាស្រាវទៅលើស្រ្តី៧៨,៥៨៦នាក់ ហើយជាលទ្ធផលបង្ហាញថា ស្ត្រីដែលធ្វើការវេនយ ប់យ៉ាង ហោចណាស់៣ដង ក្នុងមួយខែរយះពេល១៥ឆ្នាំ ឬលើសពីនេះ មានការប្រឈមមុខនិងជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ឬចុងពោះវៀនធំ៣៥% ខ្ពស់ជាងគេឯង។

Melatonin ត្រូវបានផលិត នៅពេលយប់ការត្រូវពន្លឺថ្ងៃ ជាទៀងទាត់ បានប៉ះពាល់ដល់វដ្តផលិតរបស់វា ដែលកើន ឡើងដល់កំពូល នៅពេលពាក់កណ្តាលអាធ្រាតុ។ ពន្លីសប្បនិមិត្តបានទប់ស្កាត់ការផលិត Melatonin ។ ទោះជាយ៉ាង ណាទំនាក់ទំនងរវាង Melatonin និងជំងឺមហារីកាទាមទារការសិក្សាច្រើនថែបទៀត។

ប្រសិនការធ្វើការយប់ពិតជាបង្ករការកកើត ជំងឺមហារីកបែបនេះមែន វាជាទ្វេគ្រោះហើយសម្រាប់អ្នកធ្វើការយប់ បន្ថែមពីលើការនឿយហត់អស់កម្លាំង និង អត់ងងុយ។

ផលដែលទទួលបាន

បុណ្យគឺជាសជាញាតិផៅ បាបគឺផលខ្មៅបោសសម្រុក
ជីវិតសោកផលទុក្ខឫសុខ លំបាកស្រណុកកើតពីកម្ម។
ដាំស្វាយបេះស្វាយដោយខ្លួនឯង ដាំស្វាយបេះស្វាយជាប្រចាំ
បេះផ្លែពីដើមដែលខ្លួនដាំ ផលកើតពីកម្មដែលខ្លួនធ្វើ។
រីបតែងតែប្រែប្រួលដួលរលំ វេទនាស្រែកយំជូនដំណើរ
សញ្ញាចាំផ្លូវដែលត្រូវដើរ សង្ខាររុះ រើសាងរូបថ្មី។
វិញ្ញាណឆក់បាបឫឆាបបុណ្យ តាមផលសុខសុនរ៌ឫអប្រីយ៌
វិបាកជាញាណិក្នុងភពថ្មី អាក្រក់ - ល្អក្តីផ្សំសន្តាន។
លះបាបចាប់បុណ្យពុនជាស្បៀង ស្វែងរកផលទៀងស្ងប់សុខសាន្ត
ស្ពានមគ្គឥតមារមករំខាន គឺសតិប្បដ្ឋានផ្លូវបវរ។
សតិបញ្ញាថ្លាផូរផង់ ចិត្តចំពោះត្រង់កាយចេញចរ
មគ្កចំពោះមុខឃើញផលសរ និពា្វនបវរសុខសុចិណ្ណ។
ចេះដឹងយល់សគាល់រាល់បទបែប ទុរេនឆ្ងាញ់ក្លែបក្រអូបក្លិន
អ្នកប្រាជ្ញបណ្ឌិតគំនិតឆ្អិន ក៏គង់តែមិនស្មើរព្រះធម៌។

ច្បាប់របស់កម្ម

មនុស្សក្ររស់នៅលំបាកខ្លាំងណាស់ ពុំមានបុណ្យចាស់តម្កល់តាក់តែង
បានព្រឹកខ្វះល្ងាចរែងព្រួយចំបែង ខំប្រឹងស្វះស្វែងនៅតែមិនគ្រប់។
នេះជាកម្មផលរបស់មនុស្សលោក ព្រះទ្រង់មានជោគសម្តែងជាម្លប់
កម្មស្សកោម្ហិទ្រង់បានប្រារព្ធ រៀងរាល់ថ្ងៃយប់ជារបស់ខ្លួន់។
កុំយល់ថាព្រោះមកពីអ្នកណា ហេតុច្រើនប្រការឱ្យផលផ្ទួនៗ
សន្សំសន្តានទុកយ៉ាងខ្ចប់ខ្ចួន ជួបម្ចាស់គាប់ជួនផ្តល់ជូនជាពិសេស។
កម្មទាយាទោសម្តែងប្រាប់ មរតកច្បាប់ឫសកែវចំនេះ
កុសលអកុសលផលមិនរបេះ ជាប់ស្អិតដូចច្រែះស៊ីរូងផ្ទៃក្នុង។
កម្មយោនិប្រាប់ថាកើត មានជាតិរួមកំនើតទំនុកបម្រុង
យកបាបនិងបុណ្យគាំទ្រផ្តើមផ្ចុង ចុះចិត្តសំយុងចាត់ចែងឧស្សាហ៍។
កម្មពន្ធុដែលជាផៅពង្ស ជូយបន្តវង្សតូអង្គចេតនា
ហុចផលវិបាកដល់រូបអាត្មា រសឆ្ញាញ់អស្ចារ្យចូលចិត្តចាំចង។
កម្មបដិនិស្សរណោ ជាសង្កប្បោរលឹកចងក្រង
មានមកគ្រប់ជាតិជាចម្បង អ្វីៗចាំត្រងបន្តភពទៀត។
នេះគឺអំពើរបស់យើងធ្វើ មិនមានល្ញីល្ងើគ្មានអ្វីមកជ្រៀត
ដឹងហេតុស្គាល់ផលពុំមានអ្វីបៀត ទីណាចង្អៀតនៅតែឆ្លៀតបាន។
នត្ថិ កម្មំ សមំ ពលំ កម្លាំងយ៉ាងខ្លាំងមិនអាចប្រមាណ
តាមមកឱ្យផលគ្រប់ពេលមិនខាន គ្មានអ្វីប្រែប្រាណពិច្បាប់ធម្មជាតិ។
បើយល់ដូចនេះគួរកុំសន្សំ អំពើលោភលាន់អកុសលធាតុ
ធ្វើឱ្យរងទុក្ខលំបាកគ្រប់ជាតិ ត្រូវខំខ្មីខ្មាតសាងកុសលធម៌។
អង្គមគ្គប្រាំបីផ្លូវព្រះអរិយ នៅជាលោកិយមិនទាន់គ្រប់គភ៌
ជ្រើសយកកុសលជូយផ្តល់បន្ទរ ទាញផលនុះន៏! សន្សំតទៅ។